ناصربرزی
از اردیبهشت ١٣٧٤ به تهران میآید و تمبک را کنار میگذارد و آموختن تار و ساختن ساز را شروع میکند. بعد از دورهای که با برادرش شریک بود، با نزدیکی فکریای که به آقایان جزایری، فرهمند و میرجلالی و علاقهای که به ساز استاد شهناز داشت، بیشتر سعی کرد دنبال آن جنس صدایی که مطلوبش بود، بگردد.
میگوید: اولا عرض کنم که با صدای آقای شجریان به موسیقی سنتی علاقهمند شدم و ایشان را خیلی دوست دارم؛ استاد بینظیری هستند و واقعا به ایشان ارادت دارم. الان هم بیمار هستند و دوست ندارم این جبههگیری علیه شجریان باشد که سرمایه این مملکت است. من بیشتر مشکلات را از چشم خانه موسیقی میبینم.
استاد شجریان هم ساز ساخت - اینجا را با لبخند میگوید - خب دیگر، ١٦تا هم ساز ساخت.... نمایشگاه...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.