متفرقه‌ی تاریخی اعتقادنامه آتاناسیوسی

[ISET1]

اعتراف نامه اى مسیحى در باب ایمان با حجمى نزدیک به ۴۰ آیه. این اعتقادنامه در کلیساى کاتولیک روم و بعضى از کلیساهاى پروتستان معتبر شناخته مى شود و در دو بخش است، در بخش اول به بررسى مسئله تثلیث پرداخته شده و در بخش دیگر به موضوع تجسد. آغاز و انجام آن هشدارهایى است به این که دلبستگىِ همیشگى و بدون تزلزل به این حقایق براى نیل به نجات، ضرورى است. شدت و غلظت این عبارت هاى لعن آمیز بعضى از منتقدان آن به ویژه در کلیساهاى انگلیکان را واداشته است که در استفاده از این اعتقادنامه محدودیت ها یا حذفیاتى را اعمال کنند.

 

[ISET1]

این اعتقادنامه که در کلیساى غرب و به زبان لاتینى تنظیم شده، در کلیساى شرق تا قرن دوازدهم ناشناخته بود. از قرن هفدهم به بعد، محققان رفته رفته پذیرفتند که این اعتقادنامه، نوشته آتاناسیوس (متوفاى ۳۷۳) نبوده و شاید در قرن پنجم در جنوب فرانسه نوشته شده باشد. در سال ۱۹۴۰، اقتباساتِ )Excerpta(مفقودشده وینسنت اهل لرینز یافت شد که بخشى عمده از زبان اعتقادنامه را دربرداشت. در نتیجه، یا خودِ وینسنت یا یکى از هواداران سرسخت او، نویسنده احتمالى آن بوده باشد. اولین نسخه شناخته شده اعتقادنامه یادشده در ابتداى مجموعه مواعظِ caesarious of Arles (متوفاى ۵۴۲) آمده است