یکی از جذابیتهای خواندن شعر برای من ایجاد تصویر است. اینکه میتوانم در ذهن خودم توی باغهای زیبا قدم بزنم، از آبهای گوارا بنوشم، عطر گلهای شب بو را با تمام وجودم استشمام کنم و با لمس برگ درختان پر از حس زندگی شوم.
در ادبیات و بهویژه شعر وقتی از تصویر حرف میزنیم منظور چیزی است جدا از آنچه با چشم میبینیم و یا با سایر حواس درک میکنیم.
شاعران از انواع تصاویر استفاده میکنند تا شعرشان جان داشته باشد. از طریق زمان، فضا و بیان یک تجربۀ احساسی برای درگیر شدن مخاطب میسازند. با آفریدن تصویر میتوان الهامبخش بود و احساسات را تحریک کرد.
شعرهایی که از تصاویر استفاده میکنند بیشتر در ذهن میمانند و خواندن آنها هم لذتبخشتر است.
برای ایجاد تصویر شاعر باید انتخاب کند. واژهها و ریتم و...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.