شاید هدف شعر ترکیب کلمات و زیبایی باشد. یک شاعر گاهی ما را مجبور میکند که با واژهها درگیر شویم. گویی با سحر و جادو زبانمان را به تحسین وامیدارد.
یک شعر خوب به زیبایی یک اندیشه را به تصویر میکشد. نجواها را به رقص در میآورد و گرمابخش کرختی و سردی روح و روان آدمی است آنگاه که هیچچیز نمیتواند التیامی باشد برای دردهای درون او.
شعر اولین چیزی بود که در جهان ترویج یافت حتی قبل از علومی مثل ریاضی و فیزیک و….
به قول فیلیپ سیدنی «شعر ترکیبی از فلسفه و تاریخ است» که با لطافت خود خشکی و زمختی آنها را گرفته و با شیرینی خود از تلخی دوران کاسته.
به این ترتیب میتواند ما را از دو جنبه آموزش دهد.
من فکر میکنم بزرگترین هدف شعر ایجاد قدرت تحلیل و تفسیر است. وقتی ما شعری را...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.