- ارسالی‌ها
- 428
- پسندها
- 7,031
- امتیازها
- 24,673
- مدال‌ها
- 14
- نویسنده موضوع
- #1
به نام خدا 
به گمانم اولین شعر هر شاعر، یا اولینها ناگهانی است. یعنی یک جوشش ناگهانی که به یک شعر زیبا میانجامد. اما تکرار همین چالش ذهنی باعث میشود که اگر مدتی این جوشش اتفاق نیفتد، شاعر نگران این باشد که چرا شعری ننوشته.
این جا او شاید به این نتیجه برسد که به شعر نیاز دارد. من فکر میکنم هر شعر برای شاعر نیازی را برآورده میکند که در یک لحظه پیدا شده. یک جریان احساسی در او به وجود میآید که غلیان درونیاش را با به رقص در آوردن کلمات آرام میکند.
اما خواننده را چه نیازی به سمت شعر میکشاند؟
من هر زمان که غمگینم و یا شاد، پریشانم یا آرام و هر دگرگونی دیگری که در روحم ایجاد میشود به شعر پناه میبرم. انگار شعر پاسخی است به یکی از نیازهای...
