راد تولدت خیلی مبارک.
صد و نود ساله بشی. قسمت شه به تموم آرزوهای جذاب و رنگیت برسی و خستگیها و قفل شدنهای مغزت رو بذاری بالای کمد که نتونی باز برشون داری، عاشق زندگی باشی! تلخیها و سیاهیها رو بریزی بیرون و دیگه طرفشون نری.
امیدوار باش به فردایی که داره میاد و آیندهای که اسمِ تو روی کتابهاشه.
بنویس، قفل نکن! کلیدش رو هم گم نکن.
( کلید خودش را هم قفل میکند)