یادداشت: ورزشگاه آزادی منتظر ما بمان

[wakeup]

در خیال ما استادیوم‌نرفته‌ها آزادی هیبتی عظیم داشت. سرزمین موعود هواداری که هربار خودمان را روی سکوهای پرشورش در لباس تیم محبوبمان تصور می‌کردیم و حظ می‌بردیم. در روزهایی که گذشت از چپ و راست دستورالعمل‌های شوخی و جدی زیادی برای اولین حضور زنان در آزادی خواندیم و شنیدیم و همه در یک مورد متفق‌القول بودند: اتفاق هیجان‌انگیز و یگانه‌ی اولین گذر از تونل آزادی و رسیدن به چشم‌انداز زمین چمن و سکوهای افسانه‌ای استادیوم.

*بعد از ارائه‌ی بلیط از گیت گذشتم و داشتم با خودم فکر می‌کردم که کی به تونل مشهور آزادی می‌رسم که چند قدم جلوتر سبزی چمن چشمم را گرفت. خیلی‌ها مثل من با گام‌هایی لرزان و قلبی در مشت از آن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.