متفرقه گیتار کلاسیک

[ᴘ̶ᴀ̶ʀ̶ᴅ̶ɪ̶̶̶̽ș̶]

ظهور گيتار با شش‌كر ، در اواخر سدة هجدهم در اسپانيا همزمان با طبع و انتشار كتاب آنتونيوبالستروس ، به نام Obras Para Guitarra de Seis Ordenes بود. در سال 1799 دو متد ديگر به چاپ رسيد : كه يكي اثر فدريكو مورتي و ديگري اثر فرناندو فراندير بود. ن

سخة منتشر شده توسط فراندير، طرز خواندن نت نويسي جديد و نيز امكانات ويژة ساز را آموزش مي‌داد . « گيتار را مي‌توان همراه با هر ساز اركستر نواخت … گيتار مي‌تواند هر سازي مانند فلوت ، ترومپت و ابوآ به راحتي تقليد كند و قادر است به خوبي پيانو فرته آواز را همراهي كند.» در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᴘ̶ᴀ̶ʀ̶ᴅ̶ɪ̶̶̶̽ș̶]

موسيقي او منعكس كننده ذوق و قريحة اروپاي آغاز سدة نوزدهم و بخصوص وين مي‌باشد كه در آنجا بيشتر آثار او طبع و نشر شد. آثار گيتار سلوي او شامل اتودها و قطعات جاه‌طلبانه‌تر اوست كه به منظور سرگرم كردن مردم تصنيف كرده است . او آثاري به صورت «تم و وارياسيون» دارد. سونات اپوس 15 او به سبك كلاسيك موزار و هايدن تصنيف گرديده است . وي همچنين براي پاسخگويي به تب زمان وين، تعدادي قطعات رقص تصنيف كرده است. دوئوهاي گيتار جولياني را در دو بخش عمده مي‌توان طبقه‌بندي كرد. آثاري كه در آنها گيتار اصلي به وسيلة يك گيتار ديگر همراهي مي‌شود و آثاري كه در آنها هر دو گيتار نقشي برابر دارند.

در سه اثر ديگر، او گرفتار اين نياز شديد مي‌شود كه گيتار را در مقابل يك اركستر مجلسي قرار دهد. اين عمل براي آهنگسازان عصر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᴘ̶ᴀ̶ʀ̶ᴅ̶ɪ̶̶̶̽ș̶]

و اينكه آثار جولياني ، سور ، لنياني، نوسكه و شولتز در توان اجرايي هنرجوي متوسط نبود. نكتة شگفت‌انگيز اين است كه در طول سدة مشهور به سدة تجربيات علمي و تحليل‌هاي نظري، تنها يك كتاب آن هم توسط فرديناندوكارولي منتشر گرديده است كه تحت عنوان «كاربرد هارمونيك در گيتار»‌اين ساز را به طور تئوريك آموزش مي‌دهد. ولي حتي اين كتاب هم خطاب به آماتورها نوشته نشده است ، و به هيچ وجه « يك آموزش كامل هارموني و آهنگسازي» نيست. از سويي آهنگساز بدون داشتن آشنايي كامل با گيتار نمي‌توانست به تصنيف آثاري براي اين ساز تشويق شود و اين فكر كه تنها گيتاريستها قادرند براي ساز خودشان آهنگ بسازند همچنان پابرجا ماند .

بنابراين در كنسرتها ، گيتاريستهاي حرفه‌اي ، يا آثار خود، و يا آثار ديگر گيتاريست‌هاي برجسته را اجرا...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᴘ̶ᴀ̶ʀ̶ᴅ̶ɪ̶̶̶̽ș̶]

در اين متدها، اندرزهاي گوناگوني راجع به بكار بردن انگشتان مختلف دست راست و طرز استفاده از انگشت شست ، براي نواختن آپوياندو (يا تكيه) داده شده است . سطح پيشرفت اين متدها بسيار با يكديگر متفاوت بود.

يكي از نويسندگان اينگونه متدها توصية زير را بسيار ضروري دانسته است :‌«براي خوب نواختن ، مطلقاً لازم است با توجه به ريتم نوازندگي شود. براي رسيدن به مهارت در اين كار، توصيه شده است كه ضرب‌ها شمرده شود و اگر ممكن باشد با صداي بلند.» مبحث ديگري كه قدمتش به صدها سال مي‌رسد اين است كه آيا بايد تارهاي سازها را با ناخن به ارتعاش درآورد يا با نوك گوشتي انگشتان ؟ سور و آگوادو كه در اغلب موارد اتفاق نظر داشتند، اين موضو را به دو گونة متفاوت حل كرده‌اند. سور معتقد بود كه نبايد از ناخن‌ها در نواختن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᴘ̶ᴀ̶ʀ̶ᴅ̶ɪ̶̶̶̽ș̶]

به ويژه، آنكه ماتئوكاركاسي (1853 – 1792) به رشتة تحرير درآورده است . او يك ايتاليايي بود كه در آن واحد هم استاد و هم نوازنده‌اي چيره‌دست به شمار مي‌رفت. تمرين‌هاي او نغمه‌اي هستند و تنها به درد آموزش نمي‌خورند. وانگهي كاركاسي از بعضي آثارش دوئوهايي تنظيم كرده است كه بايد استاد و شاگرد با هم بنوازند و اين به منظور تشويق شاگرد مي‌باشد. از تمرين‌هاي او همانند تمرين‌هاي سور، جولياني و فرديناندو كارولي (1841 – 1770) در بسياري از متدهاي ديگر آن زمان استفاده شده است .

به آساني نواختن و شنيدن يك اصل مهم بوده است . يادداشتهاي خانم سيدني پراتن در باب روش او در آهنگسازي ، تصوري از احساساتي كه الهام‌بخش او بوده‌اند، به دست مي‌دهد: « من واقعاً گمان مي‌كنم كه (اوانتيد) يكي از زنده‌ترين الهامات من است...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᴘ̶ᴀ̶ʀ̶ᴅ̶ɪ̶̶̶̽ș̶]

به ويژه، آنكه ماتئوكاركاسي (1853 – 1792) به رشتة تحرير درآورده است . او يك ايتاليايي بود كه در آن واحد هم استاد و هم نوازنده‌اي چيره‌دست به شمار مي‌رفت. تمرين‌هاي او نغمه‌اي هستند و تنها به درد آموزش نمي‌خورند. وانگهي كاركاسي از بعضي آثارش دوئوهايي تنظيم كرده است كه بايد استاد و شاگرد با هم بنوازند و اين به منظور تشويق شاگرد مي‌باشد. از تمرين‌هاي او همانند تمرين‌هاي سور، جولياني و فرديناندو كارولي (1841 – 1770) در بسياري از متدهاي ديگر آن زمان استفاده شده است .

به آساني نواختن و شنيدن يك اصل مهم بوده است . يادداشتهاي خانم سيدني پراتن در باب روش او در آهنگسازي ، تصوري از احساساتي كه الهام‌بخش او بوده‌اند، به دست مي‌دهد: « من واقعاً گمان مي‌كنم كه (اوانتيد) يكي از زنده‌ترين الهامات من است...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᴘ̶ᴀ̶ʀ̶ᴅ̶ɪ̶̶̶̽ș̶]

از آنجمله به شمار مي‌رود سگوويا از آهنگسازان ديگري هم چون هاندل، مندلسون و ديگران قطعاتي براي گيتار تنظيم كرده است. سگوويا از زمان اولين كنسرت عمومي خود در پاريس ، به سال 1924 تاكنون نه تنها براي آهنگسازان اروپايي بلكه براي آهنگسازان امريكاي لاتين هم الهام بخش بوده است. در طول دو دهة 1920 و 30 ،‌همكاري سگوويا با آهنگسازان اسپانيايي از جمله فدريكو موره نو توروبا (متولد 1891 ) و خوراكين تورينا (1949 – 1882) باعث خلق آثاري شده است كه هم از نظر خصوصيات نيرومند ريتم آنان و هم از نظر نغمه‌هاي دلكش ، امروزه در زمرة آثار كلاسيك به شمار مي‌روند. آثاري از قبيل « سوئيت كاستلانو » (1926) ؛ « قطعات مشخصة (1931) كه ساختة توروبا است ، يا «فاندانگوئيلو» (1926) و «سوناتينا» (1935) اثر تورينا، اصولاً لحني...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᴘ̶ᴀ̶ʀ̶ᴅ̶ɪ̶̶̶̽ș̶]

خواكين رودريگو (متولد 1902) ، احتمالاً شناخته‌ترين و تحسين شده‌ترين آهنگساز اروپايي است كه براي گيتار تصنيفاتي دارد. مشهورترين آثار او قطعاتي طولاني است . كنسرتوي آرانخوئز را كه به رجينو سائينز دلامازا تقديم كرده است . در سال 1940 در مادريد نوشت. و فانتزي براي يك جنتلمن را به سال 1954 تصنيف كرد و به سگوويا تقديم كرد. از كنسرتوي آرانخوئز ، فوراً با اشتياق زياد توسط مردم استقبال گرديد. آرانخوئز نام كاخ كهن پادشاهان اسپانيا در نزديكي مادريد بود. اين بنا به عنوان زيباترين كاخ‌هاي پادشاهي شناخته شده است و رودريگو گفته است كه : «كنسرتوي او شباهت به نسيم پنهاني دارد كه نوك درختان پارك را به حركت وا مي‌دارد . و اين موسيقي نبايد خشن‌تر از يك پروانه و كم لطافت‌تر از يك نيلوفر آبي باشد.» فانتزي...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᴘ̶ᴀ̶ʀ̶ᴅ̶ɪ̶̶̶̽ș̶]

در تمام طول قرن حاضر ما شاهد تبادل فكري قابل توجهي بين آهنگسازان اروپا و امريكاي لاتين بوده‌ايم. بخصوص در طول دهه‌هاي اخير آهنگسازاني چون مانوئل پونس (1948 – 1882) ، هيتور و يا لوبوس (1959 – 1887 ) ،‌آگوستين باريوس (1944 – 1885) ، ويسنته اميليو سوخو ( 1974 – 1887) و آنتونيو لائورو (متولد 1913) ، ريتم و سبك امريكاي لاتين را در رپرتوار موسيقي گيتار شناسانيده اند. مانوئل پونس نخستين آهنگساز مكزيكي بود كه در خارج از مرزهاي كشورش به شهرت رسيد. او تحت تشويق سگوويا كه در طي دهة 20 اقامت‌هايي در امريكاي لاتين داشته است . دست به تصنيف قطعات دلفريبي زد. بعضي از اين قطعات لحن و تركيبي مدرن و جالب دارند، و حال آنكه بقيه در زمينة موسيقي سنتي هستند. سونات رمانتيك او كه به عنوان «به ياد فرانتز شوبرت كه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᴘ̶ᴀ̶ʀ̶ᴅ̶ɪ̶̶̶̽ș̶]

اين قطعات به عنوان پيشرفته‌ترين اتودهاي گيتار باقي مي‌مانند. هريك از اين اتودها حاوي اكتشافاتي دقيقاً در جهت بسط فني و امكانات خاص ساز است . و يا لوبوس در سال 1940 پنج پرلود تصنيف كرد كه امروزه كلاسيك محسوب مي‌شوند و هر پنج تاي آنها بسيار دلنشين هستند. اين پرلودها با يك تم غم‌انگيز در قسمت اول شروع مي‌شوند، در قسمت سوم مبدل به تمي پيچ و خم‌دار و موثر مي‌شوند و با يك ريتم پرهيجان رقص به پايان مي‌رسند. و برعكس، خصوصيات برزيلي او به وجهي نمايان‌تر در كر شمارة يك او براي گيتار به ظهور مي‌رسند. سگوويا يكبار گفته است : « به هيچ روشي علاقه نداشته‌ام ، به جز روش كلاسيك».

او با قطعاتي راحت بود كه از اين روش انحرافي نداشتند و همچنين با قطعاتي كه به ابتكار او و با اين مزيت ساخته شده بودند...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.