شعرکده تک مصراع

[nhirqm˙]

محبت به نامرد کردنت بسی
محبت نشاید به هر ناکسی
تهی دستی و بی کسی درد نیست
که دردی چو دیدار نامرد نیست

 

[nhirqm˙]

یار گرفته‌ام بسی چون تو ندیده‌ام کسی
شمع چنین نیامدست از در هیچ مجلسی

 

[nhirqm˙]

در هوایت بی‌ قرارم روز و شب
سر ز پایت بر ندارم روز و شب

 

[nhirqm˙]

قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید
من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید

 

[Saba.Ar]

وحشت ما کم نگردد ز اجتماع دوستان

چون الف با هر چه پیوندیم تنهاییم ما

 

[Saba.Ar]

جمله های ما همیشه نا تمام عاشقیست

بسکه پای بوسه بین حرفمان وا می شود

 

[Saba.Ar]

یڪ روز همیڹ شخص که در بند تو افتاد

آواره ی آواره ی آواره ی مـن بـود

 

[Saba.Ar]

گر ز غمت شکست دل؛ راز تو فاش کی شود

گنج نهفته تر شود، خانه اگر خراب شد

 

[Saba.Ar]

سبز می پوشی، کویر لوت جنگل می شود

عاقبت جغرافیا را هم تو عاشق می کنی

 

[Reza M.rad]

توبه کردم که دگر شعر نگویم ز فراق

این دل توبه شکن با غم عشقت چه کند؟

پروانه حسینی