@شعر

شمارهٔ ۱ - در مدح وزیر ضیاءالدین عراق بن جعفر رشیدالدین وطواط » قصاید ای بر مراد رأی تو ایام رامضا بسته میان بطاعت فرمان تو قضا از جاه تو گرفته سیادت بسی شرف وز فر تو فزوده وزارت بسی بها خلق خدای را برعایت تویی پناه دین رسول را بهدایت تویی ضیا هستت عراق نام ، ولیکن به مکر مت درجمله عراق و...

باغ بی برگی آسمانش را گرفته تنگ در آغوش ابر؛ با آن پوستین سردِ نمناکش باغ بی برگی، روز و شب تنهاست، با سکوت پاکِ غمناکش سازِ او باران، سرودش باد جامه اش شولای عریانی‌ست ورجز،اینش جامه ای باید بافته بس شعله زرتار پودش باد گو بروید، هرچه در هر جا که خواهد، یا نمی‌خواهد باغبان و...