شعرکده قصیده ای در مدح وزیر

[Harry_QW]

قصیده در مدح وزیر



1-ای قاعده تازه زدست تو کرم را وی مرتبه نو زبنان تو قلم را

حسن مطلع یا حسن ابتدا است هست.// موازنه .// تشخیص.// استتباع(از نوع مدح موجّه).// تناسب: دست وکرم وبنان وقلم.// ابداع: آن است که در یک بیت از شعر یا یک قرینه از نثر چندین نوع از بدیع درج نمایند.(ابدع البدایع،ص31).

 

[Harry_QW]

2-از سحر بیان تو و ز اعجاز کف تست گر کار گذاری است قلم را وکرم را
تناسب: بیان و قلم و کف وکرم.// لف ونشر مرتب است.// اقتباس: سحر بیان مقتبس است از حدیث نبوی:«اِنَّ مِنَ البَیَانِ لَسِحراً».// ردالقافیه:آن است که شاعر قافیه مصراع اوّل از قصیده وغزل را در پایان بیت دوم تکرار کنند.// صنعت ابداع.// غلوّ.

 

[Harry_QW]

3-تقدیم تو جائیست که از پس روی آن افلاک عنــان بــاز کشیدند قَدَم را

عنان باز کشیدن: کنایه از بازگردیدن وبرگشتن است.// پس روی وعنان باز کشیدن: تضاد.//تصدیر یا ردّالعجز علی الصدر.// تشخیص وغلوّ.

 

[Harry_QW]

4- دین عرب وملک عجم از تو تمام است یارب چه کمالی توعرب را وعجم را؟
تجاهل العارف.// تصدیر یا ردّالعجز علی الصدر.// مصراع اوّل صنعت جمع است، «آن است که چند چیز را در یک صفت جمع کنند که آن را جامع گویند.»(فنون بلاغت وصناعات ادبی،ص281).سعدی گوید:
همه آرام گرفتند وشب از نیمه گذشت وآنچه درخواب نشد چشم من وپروینست
(کلیات،ص497)

 

[Harry_QW]

5- اجرام فلک یک بیک اندر قلم آرند گرعرض دهد عارض جاه تو حشم را
در قلم آمدن: کنایه از به حساب آمدن،ثبت شدن.//عارض جاه: تشبیه صریح.//عرض وعارض: جناس اشتقاق.// عرض وعارض وحشم: تناسب.// تشخیص: جاه انسان گونه دانسته شده است.// غلوّ.

 

[Harry_QW]

6-بـــرجای عطــارد بنشاند قلم تو گر در سر منقار کشد جذر اَصَم را

عطارد،قلم وجذر: تناسب.// تشخیص وغلوّ است.

 

[Harry_QW]

7-ای در حرم جاه تو امنی که نیاید ازبویه آن خواب خوش آهوی حرم را
تصدیر.//تشبیه صریح: حرم جاه.// غلوّ.// تناسب: حرم وآهو