چندروز پیش تولدت بود و امروز یادت افتادم؛ یاد خاطرات قشنگی که برام ساختی...
ازت ممنونم که منو از پیله افکار کهنه م بیرون کشیدی و کمکم کردی دنیا رو قشنگتر ببینم...
ازت ممنونم که کمکم کردی در دوران نوجوانی عشق رو تجربه کنم...
ازت ممنونم که خیلی وقتا، صدات لالاییم شد؛ محرم رازم شد، بهم آرامش و شور داد.
ازت ممنونم برای نوجوانی قشنگم و جوانیِ پر از آرامشم...
و از خدا هم ممنونم که تو رو جلوی پای من گذاشت.
البته یکمم ازت دلخورم.
چون انگار تو، اون حس پنهان منو زودتر کشف کردی و عشق من اشتباهی برای تو خرج شد.
نباید اینطور می شد..
الان دیگه خیلی وقته که مثل قبل عاشقت نیستم؛ یعنی عاشقت نیستم...فقط امروز بعد مدتها یکم ته دلم قلقلک شد مثل روز اول.
اصلا بعد تو دیگه نتونستم عاشق بشم...نمیدونم...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.