یک افسانه قدیمی میگه وقتی انسانی روی زمین میمیره
و کسی نیست برای گریستنش، یک انسان دیگر تعیین میشه برای غمگین شدن.
برای همین هم هست که گاهی دلمون بینهایت میگیره بدون اینکه بدونیم!
وقتي كسي ميميره، ميشه خاكسترش رو به شركت خاصي داد تا ازش بذر توليد كنه.
فكر كن وقتي عزيزي رو از دست ميدي، با خاكسترش بذر بكاري و از چوب درختي كه ازش ريشه گرفته ساز بتراشي.
جنون آميز ترين نوع علاقه ست.
هربار دلتنگ شدي ميتوني سازي رو بنوازي كه قسمتي از هستي اون شخص رو حمل مي كنه!
وقتی عاشق می شويد با تولید "فنیل تيلامين" در مغز، ذهن تمایل دارد عیوب شخص مقابل را نبیند.
حتی اگر او شما را ترک کند؛
فکر کردن به وی، ترشح این ماده را افزایش داده و وضعیت بغرنج تر می شود :)
گفت هزار بارم که برگرده، یه دفعه میبینی بار هزار و یکم دیگه برنگشت،
آدمه دیگه، خسته میشه، آدم خسته هم دیگه برنمیگرده، میره یه جایی
گم و گور میشه برای خودش.