از معماران بزرگی خواسته شد تا یک ساختمان را نام ببرند که با دیدن آن نگاهشان به دنیای معماری تغییر کرد و یا شروعی برای کار آنها شد. در این مطلب با ساختمان هایی با نمای منحصر بفرد و طراحی نفس گیر در اطراف جهان آشنا میشویم.
تارا ایمانی میگوید: "این فرم معماری زیبایی ناب است. ستون های قرنتسی (قرنتس: شهری باستانی)، ستون هایی با انحنای جزئی برای اطمینان از باریک نبودن ستون ها از نمای دور، قرار گرفتن این بنا بر روی یک تپه، همه اینا به ما الفبای معماری را نشان میدهد که ما میتوانیم امروزه برای بهبود کارمان از آن استفاده کنیم." ایمانی معمار موسس "طراحی تارا ایمانی" است.
جولیا دونوهو، مدیر و رییس پروژه در شرکت طراحی و توسعه Equinox در مورد اینا بنا میگوید: "در سال 1974، پدر من که دانشمند بود، خانواده را برای دیدن شهر جدید برازیلیا به آنجا برد. برازیلیا تخیل جهان را نشان میدهد. شکل این شهر یه سبک معماری کوبیسم، مانند هواپیمایی است که خانه های مسکونی بال مانند با پَر پوشیده شده اند و بدنه آن با سفارتخانه ها و ساختمان های دولتی و نهادهای فرهنگی و یک خانه از خدا کامل شده است
مدیر پروژه گروه DLR، دامارایس هلینگورث میگوید: "شجاعت است! در سال 1968 طراحی شده و از بتن و شیشه ساخته شده است. بدنه اصلی از دو ستون آویزان است که فقط در یک سمت آن را لمس میکنید. من همچنین این واقعیت را که این بنا توسط یک خانم طراحی شده است را دوست دارم."
رزا شنگ میگوید: "مقیاس این بنا، طول عمر طراحی، ساختار پیچیده و در عین حال فرم ساده آن شگفت انگیز است. پدربزرگ من توضیح داده است که معماری معنی فراتر از یک طول را دارد. این یک طراحی برای زمان حال است که فرهنگی برای کل تمدن به حساب می آید." شنگ معمار ارشد در شرکت Bohlin Cywinski Jackson است.
بنایی از نوآوری، علم و تکنولوژی در دانشگاه پلی تکنیک فلوریدا در Lakeland، آمریکا
ماریکا مک کیل مدیر استودیو MM میگوید: "زمانیکه من برای سانتیاگو کالاتراوا کار میکردم، بخشی از تیم تهیه پروژه فضای باز دانشگاه پلی تکنیک فلوریدا بودم. نه تنها عاشق طراحی نوآورانه، عالمانه و مدرن این بنا هستم، بلکه احساس میکنم یک ارتباط واقعی بین من و این پروژه و جامعه لینکلند وجود دارد. پدر من در این مکان بزرگ شده و من برای ملاقات خانواده ام به لینکلند میایم."
رندی دچ مدیر Deutsch Insights و استاد معماری در دانشگاه ایلینوی درمورد این ساختمان میگوید: "برای این موسسه که مادران مجرد را براساس برابری میپذیرد و از آنها محافظت میکند، ساختمان ترکیبی متعادل از سرزنده بودن و وقار است. یک پروژه رنگارنگ از جنس فولاد، شیشه و بتن است که با این وجود در نگاه همسایگان سنتی تر و باسابقه تر خود مورد احترام است."
ویلیام جی مارتین بنیانگذار بنیاد معماری WJW میگوید: "من از زمانیکه 6 ساله بودم میخواستم یک معمار شوم، این ساختمان یکی از دلایل آن بود. پدر و مادر من، ما را با ماشین به سمت پایین (جاده ی ریور) و بلوار شرقی (نیوجرسی) می آوردند و من در صندلی عقب ماشین با نمای گسترده ای از منهتن داشتم. آنتن قرار گرفته در بالای نما، با اجازه استفاده میلیون ها نفر از امکاناتش، به ارزش ساختمان افزوده است.
موزه هنرهای معاصر نیتئوری (MAC) در ریو دو ژانیرو، برزیل
بنای مک در آب معلق مانده است. یک مجموعه ساده از خطوط و منحنی ها با الهام از گل های در حال رشد در چشم انداز ریو دو ژانیرو. پیتر اکسلی استاد در موسسه هنر شیکاگو و موسس "معماری سرگرم کننده است" در مورد این ساختمان میگوید: "خطوط پهن و زیبای صورتی مسیر ورود به ساختمان را نشان میدهد که جذاب ترین نوع ورود به هر ساختمانی است؛ بی تکلف و شاعرانه.
فرانک کونیها مدیرعامل موسسه معماری و طراحی FC3 میگوید: "تادائو آندو (معمار بنا) قادر به ایجاد فضاهای زیبا با تجسم حضور یکپارچه، وسیع و اشکال ساده با بازی جذابی از نور است که در طول روز رقص نور به نظر میرسد. فرم های کشیده و سنگین و فضای باز محیط، تجربه جادویی منحصر به فردی ایجاد کرده است