مشاعره مشاعر با شعر نو

[AVA_SEY]

دوست دارمش…
مثل دانه‌ای که نور را
مثل مزرعی که باد را
مثل زورقی که موج را
یا پرنده‌ای که اوج را
دوست دارمش…

 

[SAN.SNI]

شاخه ها را
از ساقه ها جدا کردیم
چُنان که با زمین بیگانه شدیم!
و از قلب تپنده ی خاک
ریشه را برکندیم
تا جایی برای مُردن بنا کنیم

 

[m.sina]

من مرگ را زیسته ام مرگ را دیده ام من
در دیداری غمناک
من مرگ را به دست سوده ام
من مرگ را زیسته ام
با آوازی غمناک

شاملو

 

[SAN.SNI]

من مرگ را زیسته ام مرگ را دیده ام من
در دیداری غمناک
من مرگ را به دست سوده ام
من مرگ را زیسته ام
با آوازی غمناک

شاملو

کاش فراموشت می‌کردم؛
با عبورِ هر نفس
در ازدحامِ خاطره‌ی لب‌ها
از ولوله‌ بوسه و مکث

 

[m.sina]

کاش فراموشت می‌کردم؛
با عبورِ هر نفس
در ازدحامِ خاطره‌ی ل**ب‌ها
از ولوله‌ بو*س*ه و مکث

ثاقبا بخت چنین خواست که من خوار شوم
تا به کوهش برسم طالع بهتر گیرم​

 

[SAN.SNI]

ثاقبا بخت چنین خواست که من خوار شوم
تا به کوهش برسم طالع بهتر گیرم​

مادرم شاعر نيست
در عوض نصف غزل هاى جهان را گفته
شعر را مى فهمد..

 

[Mobina.yahyazade]

در شب سرد زمستانی
کوره ی خورشید هم، چون کوره ی گرم چراغ من نمیسوزد
و به مانند چراغ من
نه می افروزد چراغی هیچ،
نه فرو بسته به یخ ماهی که از بالا می افروزد …

 

[m.sina]

دشت های دلمان سبز و پر از چلچله ها
روز ما گرم و شب از قصه دیرین لبریز
من و تو می دانیم
زندگی در گذر است
همچو آواز قناری در باغ
من و تو می دانیم

 

[ABCDEFGH]

دشت های دلمان سبز و پر از چلچله ها
روز ما گرم و شب از قصه دیرین لبریز
من و تو می دانیم
زندگی در گذر است
همچو آواز قناری در باغ
من و تو می دانیم

من و تو می‌دانیم
از درد پنهان در سینه‌ها
از بی حوصله‌گی هایِ گاه و بی گاه
من و تو می‌دانیم
از قصهءِ دیرین ناگفته ما
از آواز عشق در گوش‌ها
من و تو می‌دانیم...

​

 

[m.sina]

مهربانی هست
سیب هست
ایمان هست
آری تا شقایق هست زندگی باید کرد