مشاعره مشاعر با شعر نو

[m.sina]

دل بـه زندگی نسپارم،بـه صد فریب

میپوشم از کرشمۀ هستی نگاه را

هر صبح و شب چهره نهان میکنم بـه اشک

تا ننگرم تبسم خورشیدو ماه را !

از قافله جا ماندم تا هم قَدَمت باشم
تا در طبق تقسیم راضی به کَمَت باشم
آفت که به جانم زد کِشتم همه گندم شد
سهم کم من از سیب نان شب مَردم شد
علیرضا اذر

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

از قافله جا ماندم تا هم قَدَمت باشم
تا در طبق تقسیم راضی به کَمَت باشم
آفت که به جانم زد کِشتم همه گندم شد
سهم کم من از سیب نان شب مَردم شد
علیرضا اذر

دست هایت را به من بده
دست های تو بامن آشناست
ای دیر یافته بلتو سخن میگویم
به سان ابر که با توفان
به سان علف که باصحرل
به سان بارا که با دریا

 

[فلورا.]

دست هایت را به من بده
دست های تو بامن آشناست
ای دیر یافته بلتو سخن میگویم
به سان ابر که با توفان
به سان علف که باصحرل
به سان بارا که با دریا

اگر نسیم امیدی نبود و شبنم ذوقی
گلی نداشت خزان دیده باغ طبع حزینم
به ناز سر مکش از من که سایۀ توام‌ای سرو
چو شاخ گل بنشین تا به سایۀ تو نشینم

 

[m.sina]

مثل هزارپایی مجروح
و ناتوان و بی روح
خود را کشاله می کند
اندام های شب
ریزابه های ابر شبانگاهی
بر سنگفرش ها
جمع ستارگان را
مهمان کوچه کرده ست
از دور دور آتش سیگار
و چند م**س.ت بیکار
با خنده های قه قاه
و نغمه های تکرار

شفیعی کدکنی

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

ردپایی از نگاه هیچ کس
خسته ام از دست دلهایی چنین
پیش پا افتاده تر از خاروخس
ارتفاع بالها:سطح هوا
فرصت پروازها سقف قفس
خسته از دل
خسته از این دست دل