- ارسالی‌ها
- 2,443
- پسندها
- 18,978
- امتیازها
- 53,173
- مدال‌ها
- 28
- نویسنده موضوع
- #1
در قرن بیستم میلادی عده ی کمی توانستند حد فاصل بین طراحی و معماری را بدون مشقت و با موفقیت مانند چارلز ایمز و ری ایمز رعایت نمایند. برای این زوج، برتری دادن به یکی از دو این مقوله، تصنعی و ناکارآمد بود. افکار خلاق و کارآمد آنها برگرفته از روش های مبتنی بر حل مساله بود که منجر به پیدایش راه حل هایی در روند طراحی می شد که نیازهای مشخصی را پاسخ می گفتند و موفقیت این روش ها را میشد در میزان کارآمدی آنها اندازه گیری نمود. علی رغم اینکه خانم و آقای ایمز آشکارا دلزده از رواج گرایش "بیان خلاق" بودند، اما زمانی که کارهایشان به نمایش در می آمد، با یکنواختی و روزمرگی که معمولا آثاری که به شدت عملگرا هستند را تهدید میکند روبرو نبودیم. آنها دریافته بودند که لـ*ـذت بردن از طرح به خودی خود کارآمد...
.jpg)
