شاعر‌پارسی اشعار همام تبریزی

[ღReyhaneღ]

شماره 1

انگور و ش*ر..اب را سعادت بادا
می مستی و خواب را سعادت بادا

بادام شکست روغن صافی هست
گل رفت گلاب را سعادت بادا

شماره 2


جهدی بنما تا بشناسی حق را
کانجا نخرند غلغل و بقبق را

از علم الهی که براق روح است
جز استر زینی نر احمق را

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ღReyhaneღ]

شماره 3

ای هجر تو خون کرده جگر یاران را
از وصل تو شادی دل غم خواران را

چشمت که ازوست ملک حسن آبادان
مستی ست خراب کرده هشیاران را

شماره 4

از در سر زلف تو پریشانی ها
خوی لب لعلت شکر افشانی ها

در باغ رخت که نزهت چشم من است
شفتالوهاست لیتنی جانیها

 

[ღReyhaneღ]

شماره 5

ای دل که شدی در سر آن زلف به تاب
در جایگهی خوشی مکن جنگ و عتاب

وی دیده که تشنه ای بران در خوشاب
گر تشنه ای از بهر چه می ریزی آب

شماره 6


زنهار مبالغت مکن در هر باب
در مذهب صاحب خرد این نیست صواب

بر راحت معتدل مزیدی مطلب
کز حرف زیاده می شود عذب عذاب

 

[ღReyhaneღ]

شماره 7

گویند که هست بی نشان آب حیات
و اندر ظلمات است نهان آب حیات

چون کرد عرق ز شرم رویش دیدم
از چشمه خورشید روان آب حیات

شماره 8

عشق تو که در دل آتش تیز افروخت
دانم که به شمع سوختن او آموخت

بروی تو شمع همچو من عاشق شد
ناگه نفسی سرد زد و دستت سوخت

 

[ღReyhaneღ]

شماره 9

ای چشم تو را چو من جهانی م**س.ت
در پای تو افتاده چو گیسوی تو پست

لعل لب تو ببرد آب یاقوت
دندان خوشت قیمت گوهر بشکست

شماره 10


دوشش دیدم زلف بشولیده و م**س.ت
می آمد و دسته یی گل سرخ بدست

چون دید مرا گفت رخ زیبایم
دیدی که چگونه رونق گل بشکست

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ღReyhaneღ]

شماره 11


ای آنکه لبت آب حیات طرب است
روی تو چو باده خرمی را سبب است

جان از لب یار می ستاند لب تو
این کاب حیات جان ستاند عجب است



شماره 12


در آرزوی تو شمع را جان به لب است
زان مرده و سوخته چو من روز و شب است

ای شمع رخ تو را دو صد پروانه
پروانه منم دست تو سوزد عجب است