اولش اینکه قصه ی مرا فقط برای بچه ها بنویسد، چون آدم های بزرگ حواسشان آنقدر پرت است که قصه مرا نمیفهمند و لذت نمیبرند. دومش اینکه قصه ی مرا برای بچه هایی بنویسد که یا فقیر باشند و یا خیلی هم ناز پرورده نباشند. پس، این بچه ها حق ندارند قصه های مرا بخوانند:
۱. بچه هایی که همراه نوکر به مدرسه می آیند.
۲. بچه هایی که با ماشین سواری گرانقیمت به مدرسه می آیند.
آقای بهرنگی میگفت که در شهر های بزرگ بچه های ثروتمند این جوری میکنند و خیلی هم به خودشان می نازند
اولدوز و کلاغ ها_ صمد بهرنگی