شعرکده شعر درمورد دریا

[Setayesh-B]

دیده ما چو به امید تو دریاست چرا

به تفرج گذری بر لب دریا نکنی

​

 

[Setayesh-B]

شبیهِ ساحل،

آغوش باز کن،

تا خیالِ دریا بودن کنم!

​

 

[Setayesh-B]

گوهر اشکم نگر از رشک عشق

وز صفا و موج آن دریا مپرس

​

 

[Setayesh-B]

چنان مشتاقم

ای دلبر به دیدارت

که از دوری

برآید از دلم آهی

بسوزد هفت دریا را.

​

 

[Setayesh-B]

امشب… مهمان منی

چهارگوشه دریا را می تکانم و

بسترت می کنم

می خواهم غرق شدن ماه را

در دریا تماشا کنم!​

 

[Setayesh-B]

نزدیک تر به تو

خودم را با دریاچه ی کوچکی

اشتباه می گیرم

بیا کنار من

و جای تمام آهوهایی باش

که از لب هایم آب می نوشند

​

 

[Setayesh-B]

می روی و من پشت سرت آب نمی ریزم

وقتی هوای رفتن داری

دریا را هم به پایت بریزم

برنمی گردی

​

 

[Setayesh-B]

ماهی ِ تُنگ کوچکی هم اگر بودم

فراموشم نمی‌شد دریا…

هیچ موجودی

نداشته‌هایش را فراموش نمی‌کند

​

 

[Setayesh-B]

هر روز

غرق می‌شوم

در این شهر بی دریا

و شب

خودم را بالا می‌کشم

روی تخت خواب

با صدف‌هایی در دستم

و تکه‌های تور

چسبیده به تنم

​

 

[Setayesh-B]

آن دم

که دریا و آسمان

گم شود

پرواز، خواهم آموخت

پیش از آن که چشمانِ تو

دوباره باز شود.

​