سخن بزرگان کنفوسیوس

[ALBALO]

اشتباه را صحیح نکردن . خود اشتباه دیگری است.
***
آموختن و بکار بستن خوشنودی خاطر می آورد.
***
مرد صاحب فکر اول به تحقیق می پردازد

اگر نتیجه گرفت راه درست آسان است.

 

[ALBALO]

کمتر می شود که حرف و روی موافق با نیت پاک قرین باشد.
***
مرد بزرگ اگر وقار و خویشتن داری را فرو بگذارد
احترام و خرد خویش را از دست می دهد.

 

[ALBALO]

راستی و درستکاری را برترین جا بگذار

***
طبیعی رفتار کردن بهترین شیوه آداب دانی است.

 

[ALBALO]

نادار باش و خرسند . دارا باش فروتن.
***
مرد بزرگ از پرخوری پرهیز می کند.
***
از اینکه تو را نمی شناسند غم مخور

به این بیندیش که چرا تو مردم را نمی شناسی.

 

[ALBALO]

دانش کهن را بیاموز و دانش نو فراگیر تا شایسته آموزگاری باشی
***
مرد بزرگ یک طرفه قضاوت نمی کند.

 

[ALBALO]

دانش بی اندیشه دام است و اندیشه بی دانش بلا
***
اگر میدانی پایداری کن و اگر نمی دانی

بگو نمی دانم نشان دانش این است.

 

[ALBALO]

در آنچه مشکوک است ساکت باش

و از باقی با احتیاط سخن برآن تا کمتر خطا کنی.
***
آنکه بر پیمان خویش پای بند نیست به چکار می خورد

همچنانکه ارابه بی اسب . براه نمی رود.

 

[ALBALO]

آنکه به درگاه خدا تقصیر کرده بکه پناه خواهد برد.
***
اندیشه درست را دانستن و بکار نبستن از ناجوانمردی است.
***
حسن معاشرت است که همسایگی را شیرین می کند.

 

[ALBALO]

اگر صبح راه درست را یافته باشیم شب برای مردن مهیا خواهیم بود.
***
مرد بزرگ بفکر صفات خویش است
و مرد پست بفکر جاه خود
اولی از اشتباه و خطای خویش می ترسد
و دومی از بی مهری دیگران.

 

[ALBALO]

مرد بزرگ در جستجوی حق است و مرد پست بدنبال منفعت.
***
مرد بزرگ دیر وعده می دهد و زود انجام می دهد.