یادگیری زبان دوم در بزرگسالان با ۶ ایده واقعا کاربردی

[AVA_SEY]

شاید گاهی به این فکر کنید که آیا می‌توانید یک زبان جدید یاد بگیرید؟ خب در پاسخ به این سؤال فراموش نکنید شما همین حالا هم خیلی خوب و بی‌نقص یک زبان بلدید: زبان مادری‌تان! اما بعد از این احتمالا نوبت به این پرسش می‌رسد که آیا در بزرگ‌سالی هم می‌توان به همان خوبی‌ای که در کودکی زبان اول را یاد گرفتیم، زبان دوم را هم یاد بگیریم؟
در این مقاله به تحلیل ایده‌های اثرگذار «استفن کراشن» (Stephen Krashen)،‌ زبان‌شناس شناخته‌شده می‌پردازیم. اگر می‌خواهید بدانید چطور می‌توان بر پیچیدگی‌های یادگیری زبان دوم در بزرگسالان غلبه کرد، این مطلب را از دست ندهید

 

[AVA_SEY]

فراگیری زبان
احتمالا «کراشن» که شکل‌گیری برخی از مهم‌ترین مفاهیم مرتبط با فراگیری زبان دوم، به لطف او بوده است بیش از هر فرد دیگری برای پاسخ به پرسش مورد بحث تلاش کرده است.

بر مبنای «فرضیه‌ی ورودی» کراشن که نخستین بار در سال ۱۹۷۷ معرفی شد، «یادگیری» با «فراگیری» فرق دارد. یادگیری فرایند سنتیِ دریافت آگاهانه‌ و مبتنی بر دستور زبان است، اما فراگیری همان روشی است که ما در کودکی با زبان مادری آشنا می‌شویم. به نظر کراشن آموزش دادن زبان به همان روشی که علوم، ریاضی و تاریخ آموزش داده می‌شوند غلط است. زبان‌آموزان باید زبان دوم را به همان روشی که زبان نخست‌شان را آموخته‌اند، فرابگیرند.

کراشن مجموعه‌ای از ایده‌هایش را در مستندی به نام «توصیه‌های یک کودک برای یادگیری...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[AVA_SEY]

۱. فراگیری زبان با فهم پیام‌ها
زبان‌آموزان باید در معرض «ورودی‌های قابلِ‌فهم» قرار بگیرند. این ورودی می‌تواند محتوای شنیدنی یا خواندنی باشد. به عقیده‌ی کراشن فراگیری زبان با فهم پیام‌ها ممکن می‌شود. کراشن تأکید می‌کند که آنچه مهم است کنش و واکنش معنادار است و نه فرم و قاعده. مثلا وقتی مادر با کودکش صحبت می‌کند، بر معنای پیامش (و نه ساختار دستوری آن) تمرکز می‌کند. وقتی کودک می‌گوید «بابا، ماهی آب!»، پدر پاسخ می‌دهد «آره، رودخونه ماهی داره» و به اصلاح اشتباهات دستوری کودکش فکر هم نمی‌کند. اعتقاد بر این است که قرار گرفتن در معرض مقدار کافی ورودی قابلِ‌فهم منجر به فراگیری می‌شود.

 

[AVA_SEY]

۲. تعیین سطح درست
ورودی‌های قابل‌فهم باید متناسب با سطح زبان‌آموز باشد و این سطح باید کمی بالاتر از سطح حقیقی خود زبان‌آموز باشد (تا چیز جدیدی برای فرا گرفتن وجود داشته باشد). کرشن این سطح را «۱+ i» می‌نامد. نمونه‌ی مناسب این طبقه‌بندی، فعالیت‌های رتبه‌بندی‌شده در کتاب‌های مختلفی است که برای دانشجویان زبان‌های مختلف در سطح‌های گوناگون از جمله A2، B1، C2 و مانند آن تهیه شده است.

 

[AVA_SEY]

۳. دوره‌ی سکوت
سخن گفتن هیچ کودکی ناگهانی و بی‌مقدمه نیست. آنها فراگیری زبان را مدت‌ها پیش از به زبان آوردن نخستین کلمه‌ها آغاز می‌کنند حتی اگر کلمات را به‌کار نگیرند. نخستین کلمه‌ها و جمله‌هایی که کودک به زبان می‌آورد نتیجه‌ی فراگیری زبان است. زبان‌آموزان بزرگ‌سال هم باید این دوره‌ی سکوت را پشت سر بگذرانند. معلم‌ها نباید نگران شرکت نکردن شاگردان در بحث‌ها باشند؛ احتمالا آنها مشغول فراگیری هستند. همچنین تحت فشار قرار دادن زبان‌آموزان برای صحبت کردن پیش از اینکه آمادگی کافی داشته باشند، باعث اضطراب آنها می‌شود.

 

[AVA_SEY]

۴. اضطراب، دشمن یادگیری
یکی از معروف‌ترین مفاهیمی که کراشن معرفی کرد، «صافی عاطفی» است که بر مبنای آن در صورت بروز اضطراب میزان فراگیری کاهش می‌یابد. کودک زبان مادری را در خانه و بدون هیچ اضطرابی فرا می‌گیرد. اما حضور در کلاس ممکن است برای زبان‌آموزان با اضطراب که بر فرایند دریافت‌ و درک ورودی مؤثر است، همراه باشد.

یک مهمانی خودمانی شامل مهمانانی از کشورهای مختلف دنیا مکان فوق‌العاده‌ای برای تمرین زبان‌های مختلف است در‌حالی‌که خوش می‌گذرانید و اضطراب ندارید. چنین فضایی بدون ایجاد اضطراب داده‌های قابل‌درک قابل‌توجهی را در اختیار زبان‌آموز قرار می‌دهد. پس معلم‌ها باید کلاس را به یک مهمانی خودمانی تبدیل کنند؛ جایی که همه در آرامش تمرین زبان می‌کنند.

 

[AVA_SEY]

۵. فرضیه‌ی پایشگر
به عقیده‌ی کراشن یادگیری آگاهانه‌ی زبان به‌طور ناخودآگاه حرف و گفتار تولید نمی‌کند بلکه «خروجی» را پایش می‌کند. هنگام سخن گفتن به زبان هدف، زبان‌آموز گفته‌هایش را با آموخته‌های پیشین می‌سنجد. این باعث کاهش اشتباهات زبا‌ن‌آموزان در کاربرد قواعدی که آگاهانه ‌آموخته‌‌اند و همچنین کاربرد آموخته‌های ناشی از اصلاح اشتباه‌شان می‌شود. پس یادگیری آگاهانه تقش «پایشگر» را دارد. افراد بسیاری به‌ویژه در موقعیت‌های رسمی تأکید زیادی بر دقت و درستی دارند اما وجود «پایشگر» هم دلیلی برای تمرکز زیاد بر دستور زبان است.

برای استفاده از این ابزار، از زبان‌آموزان بخواهید هنگام خواندن یا گوش دادن به محتوا با راهنمایی‌های شما نکته‌های دستوری را پیدا کنند. مثلا اگر به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[AVA_SEY]

۶. ترتیب طبیعی
فارغ از زبان‌آموز، زبانی که فراگرفته می‌شود و سطح دستور زبان، فراگیری دستور زبان و واژگان هم‌زمان رخ می‌دهد. شما می‌توانید قواعد نقل‌قول را درس بدهید اما تا زمانی که دانشجویان‌تان آماده نباشند آن را فرا نمی‌گیرند. برخی قواعد دستوری «دیرجذب» هستند، مانند قواعد مربوط به «s» سوم‌شخص در زبان انگلیسی. به همین دلیل بیشتر زبان‌آموزان حتی پس از فراگرفتن قواعد پیچیده‌تر مانند جملات شرطی، هنوز در کاربرد s سوم‌شخص مشکل دارند. فراگیری زبان در یک ترتیب زمانی طبیعی رخ می‌دهد. بنابراین نباید بر آموزش نکته‌های فراوان دستوری در آغاز راه و پیش از زمان مناسب‌شان پافشاری کرد زیرا دانش‌آموزان آمادگی فراگیری آنها را نخواهند داشت.