دیالوگ دیالوگ‌های ماندگار لئوناردو دی کاپریو

[(Luna)]

آمستردام:«وقتی میخوای یه شاه رو بکشی، نباید تو تاریکی بهش خنجر بزنی. باید در حالی اونو بکشی که همه‌ی دربار بتونن مردنشو ببینن.»

– دار و دسته های نیویورکی

 

[(Luna)]

کاب:«مهمترین انگل غیرقابل نابودی چیه؟ باکتری؟ ویروس؟ یا کرم روده‌؟…: نه بلکه یک فکر… انعطاف پذیر و به شدت مُسری…. یکبار که فکری وارد ذهن آدم شد، تقریبا غیرممکنه که بتونی از ریشه نابودش کنی… فکری که کاملا شکل گرفته و قابل درک باشه، تو ذهنت میمونه… درست این تو

 

[(Luna)]

کاب:«تو منتظر یه قطاری… قطاری که تو رو به یه جای دور می‌بره… تو می‌دونی که امیدواری قطار تو رو به کجا ببره؛ اما مطمئن نیستی… با این حال برات مهم نیست… بهم بگو چرا؟»

مال:«چون ما با هم خواهیم بود…»

 

[(Luna)]

نیک:«گتسبی به “نور سبز” ایمان داشت، به آینده‌ی لذتناکی که سال به سال از پسِ ما می‌گذرد. اگر این‌بار از چنگِ ما گریخت چه باک – فردا تندتر خواهیم دوید، و دست‌هایمان را به دوردست‌ها درازتر خواهیم کرد… و سرانجام یک بامدادِ خوش – در قایق‌هایمان بر خلاف جریان آب پارو می‌زنیم، و پیوسته به سمتِ گذشته رانده می‌شویم.»

– گتسبی بزرگ

 

[(Luna)]

وقتی طوفان میشه …

اگه جلوی یک درخت ایستاده باشی … اگه به شاخه هاش نگاه کنی ، مطمئنی که سقوط میکنه

اما اگه به تنش نگاه کنی، استواریش رو میبینی …

– از گور برگشته

 

[(Luna)]

خیلی از مردم تو پوچی هستن، ولی فهمیدن پوچی واقعا دل و جرئت میخواد !

– جاده ی انقلابی

 

[(Luna)]

تد: میدونی، اینجا منو به فکر فرو میبره
چاک: چه فکری رییس؟
تد: کدوم بدتره؟ ، زندگی کردن مثل یک هیولا … ، .یا مردن مثل یک مرد خوب !

– شاتر آیلند

 

[(Luna)]

تو سر تموم پولهامون شرط بستی ؟
جک : وقتی آدم چیزی نداره چیزی هم از دست نمیده !