بزرگان تاریخ بزرگان تاریخ

[ISET1]

عرفی





مولانا محمد بن خواجه زین‌الدین علی بن جمال‌الدین شیرازی ملقب به جمال‌الدین و متخلص به عرفی از مشاهیر و شعرای شیراز در قرن دهم هجری است. وی درسال ۹۶۳ هجری قمری متولد شد. در زادگاهش به تحصیل علم و دانش پرداخته و به قدر توان در موسیقى و خط نسخ مهارت بدست آورد. از جوانى به سرودن شعر تمایل داشت، دیرى نپایید که در شیراز شهرت یافت و به محافل ادبى آن شهر راه پیدا کرد. در اوان جوانى از راه دریا به هندوستان مهاجرت کرد و با فیضى دکنى برخورد کرد و مصاحبت وى را اختیار نمود و سپس توسط وى با حکیم مسیح‌الدین ابوالفتح گیلانى آشنا شد و در قصیده‌اى مدح او را گفت. ابوالفتح گیلانى نیز او را به عبدالرحیم خانخانان، سهپسالار ادب‌پرور جلال‌الدین اکبرشاه، معرفى کرد و از آنجا در سلک مداحان ویژهٔ...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ISET1]

میررضی آرتیمانی



میرزا محمد رضی معروف به میررضی آرتیمانی از شاعران و عارفان مشهور زمان صفویه است که در نیمه دوم قرن دهم هجری قمری در روستای آرتیمان از توابع تویسرکان به دنیا آمد. در ایام جوانی به همدان عزیمت و در آنجا مشغول تحصیل شد و در سلک شاگردان میرمرشد بروجردی درآمد. میررضی به علت شایستگی وافری که داشت زود مورد توجه شاه عباس صفوی قرار گرفت و در جمع منشیان و میرزایان شاه در آمد و به همین دلیل بود که داماد خاندان بزرگ صفوی شد. او در سال ۱۰۳۷ هجری قمری دیده از جهان فرو بست. او را در محل خانقاهش در تویسرکان به خاک سپردند. از او حدود ۱۲۰۰بیت شعر به جا مانده در ساقی نامه

 

[ISET1]

محتشم کاشانی



کمال‌الدین علی محتشم کاشانی شاعر ایرانی عهد صفویه و معاصر با شاه طهماسب اول است. وی در سال ۹۰۵ هجری قمری در کاشان زاده شد و بیشتر دوران زندگی خود را در این شهر گذراند. نام پدرش خواجه میراحمد بود. کمال‌الدین در نوجوانی به مطالعهٔ علوم دینی و ادبی معمول زمان خود پرداخت.مرثیهٔ دیگری نیز در مرگ برادر جوان خود سروده که بسیار سوزناک است. مجموعه‌ای از غزلیات عاشقانه با نام «جلالیه» نیز از وی باقی مانده است. وی در ربیع الاول سال ۹۹۶ هجری قمری (به روایتی ۱۰۰۰ هجری قمری) درکاشان درگذشت.

 

[ISET1]

شیخ بهایی



بهاء الدین محمد عاملی مشهور به شیخ بهایی از دانشمندان بنام عهد شاه عباس صفوی است. وی در سال ۹۵۳ هجری قمری در بعلبک متولد شد. در ۱۳ سالگی همراه پدرش به ایران مهاجرت کرد. وی تألیفاتی به فارسی و عربی دارد که مجموعهٔ آنها به ۸۸ کتاب و رساله بالغ می‌شود. از آثار او می‌توان به کشکول، دیوان غزلیات، جامع عباسی (در فقه)، خلاصةالحساب، تشریح الافلاک و دو مثنوی معروف ” نان و حلوا” و “شیر و شکر” اشاره کرد. وی در سال ۱۰۳۰ هجری قمری در اصفهان دار فانی را وداع گفت. جنازهٔ او را به مشهد انتقال دادند و در مسجد گوهرشاد دفن کردند.

 

[ISET1]

سیف فرغانی



سیف الدین ابوالمحامد محمد الفرغانی از شاعران عالیقدر نیمهٔ دوم قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری است. وی بعد از خروج از زادگاه خود (فرغانه) مدتی در آذربایجان و بلاد روم و آسیای صغیر به سر برده است. به طوری که از آثار او استنباط می‌شود وی اهل تصوف و عرفان بوده و سالها به کسب کمالات معنوی و سیر و سیاحت پرداخته است. مجموعه اشعار او از غزل و فصیده و قطعه و رباعی حدود ده الی یازده هزار بیت است. وی ارادتی وافر به سعدی داشته و بین آن دو مکاتباتی نیز بوده است. این شاعر بزرگوار در سال ۷۴۹ هجری در یکی از خانقاه های آقسرا وفات یافت. قصیدهٔ او که با مصرع «هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد» آغاز می‌شود و گویا خطاب به مغولان مهاجم سروده شده از اشعار معروف این شاعر آزاده است

 

[ISET1]

فروغی بسطامی



میرزا عباس فروغی بسطامی غزلسرای بزرگ دوران قاجار در سال ۱۲۱۳ هجری قمری در کربلا زاده شد. بعد از فوت پدر به ایران آمد و نزد عموی خود دوستعلیخان به مازندران رفت. او ابتدا «مسکین» تخلص می‌کرد ولی پس از ورود به دستگاه شجاع‌السلطنه، تخلص خود را به نام فروغ‌الدوله از فرزندان او به «فروغی» تغییر داد. در غزلسرایی شیوهٔ سعدی را درپیش گرفت و الحق به خوبی از عهده برآمد. فروغی در ۲۵ محرم ۱۲۷۴ هجری قمری در تهران درگذشت.

 

[ISET1]

اولین ملکه انگلستان

ماری تئودور، نخستین ملکه انگلستان، از سال ۱۵۵۳ میلادی تا سال ۱۵۵۸ میلادی و زمان مرگش به‌عنوان ملکه بر کشور انگلستان حکمرانی می‌کرد. ماری در هجدهم ماه فوریه سال ۱۵۱۶ میلادی و در شهر گرینویچ‌ انگلستان به دنیا آمد. مادر او کاترین آراگون و پدرش شاه هنری بود.

او در سال ۱۵۵۳ میلادی به‌عنوان نخستین ملکه انگلستان و ایرلند تاج‌گذاری کرد. او یک کاتولیک معتقد بود و برای بازگردانی این دین به انگلستان بیش از سیصد نفر را اعدام کرد. در تاریخ از او به‌عنوان ماری خون‌خوار یاد می‌شود. ماری در سال ۱۵۵۸ میلادی و در کلیسای سن جیمز لندن از دنیا رفت. او تنها فرزند پدر و مادرش بود و از همان ابتدا به‌شدت تحت آموزش‌های سنگین قرار گرفت. او ‌توسط معلمان خصوصی ادبیات انگلیسی و آیین کاتولیک را...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ISET1]

چیاچینگ

جیاجینگ یا چیاچینگ (چینی: 嘉靖؛ پین‌یین:Jiājìng؛ وید-جایلز: Chia-ching)، نام پادشاهی جو هوتسونگ (چینی: 朱厚熜، پین‌یین: Zhū Hòucōng) (زادهٔ ۱۶ سپتامبر ۱۵۰۷ - درگذشتهٔ ۲۳ ژانویه ۱۵۶۷ )، یازدهمین امپراتور دودمان مینگ بود که از ۱۵۲۱ تا ۱۵۶۷ بر چین فرمانروایی نمود.
چیاچینگ پس از رسیدن به قدرت خواست تا القابی در شأن والدین یک امپراتور را به پدر و مادرش، شاه و ملکهٔ شیانگ اعطا نماید و پدرش را پس از مرگ با عنوان امپراتور خطاب نمود. این کار چیاچینگ مورد اعتراض و مخالفت صدها نفر از درباریان که خود در انتخاب او نقش داشتند قرار گرفت اما امپراتور فرمان به دستگیری، شکنجه و قتل آنها داد.
چیاچینگ پیرو تائوئیسم بود و سعی در نابودی بودیسم داشت. او همچنین...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ISET1]

خسرو پرویزدی

خسرو پرویز از 590 تا سال 628ميلادي، پادشاه ايران بود. وی به جای پدرش هرمز چهارم برتخت نشست.
هرمز پدر خسرو، توسط گستهم(بسطام) که از دودمان بزرگ اسپاهبدان بود و دائی خسرو پرویز به شمار می‌رفت، و برادر گستهم،وندوی، از سلطنت خلع شد و به زندان افکنده‌شد.


بهرام چوبين ، یکی از سرداران ارتش که از دودمان مهران(یکی از هفت خاندان ممتاز ساساني) بود، به پادشاهی خسرو تن در نداد و خود ادعای شاهنشاهی کرد. خسرو مجبور شد با قيام بهرام چوبين به مقابله بپردازد. وی قشونی برداشته، بجنگ او رفت اما شکست خورده و متواری شد و باوجودیکه سپاه بهرام، او را تعقیب می‌کردند، از دجله عبور کرده و به امپراتور روم موریس پناهنده‌شد.
خسرو در روم با قیصر توافقاتی کرد. امپراتور مذبور حاضر شد، خسرو را پسر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ISET1]

خَشایارشا از پادشاهان هخامنشی است. پدرش داریوش بزرگ و مادرش آتوسا دختر کوروش بزرگ بود. داریوش پسران بسیاری داشت که بزرگترین آنها آرتابرزن بود که از دختر گئوبرو، همسر نخست داریوش بود، ولی خشایارشا را که بزرگترین فرزند آتوسا دختر کورش بود به جانشینی برگزید. خشایارشا در نبشته ای از تخت جمشید پس از ستایش از اهورامزدا و شناسایی خود، می گوید: پدر من داریوش بود. پدر داریوش ویشتاسپ بود؛ پدر ویشتاسپ، آرشام بود. هم ویشتاسپ و هم آرشام زنده بودند که پدر من به خواست اهورامزدا شاه شد. هنگامی که داریوش شاه شد کارهای نیک بسیار کرد. داریوش پسران دیگری داشت، به خواست اهورامزدا مرا مهست آنها نهاد. هنگامی که پدر من داریوش از تخت رفت، من بر گاه(تخت) پدر شاه شدم. هنگامی که من شاه شدم، کارهای نیک بسیار...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.