در زمان جنگهای ناپلئونی، بسیاری از سربازان دندانهای خود را از دست میدادند. آرایشگران در آن زمان با استفاده از دندانهای سربازان کشته شده در جنگ، دندانهای مصنوعی میساختند. این دندانها را "دندانهای واترلو" مینامیدند و، چون در آن زمان هنوز دندانپزشکان وجود نداشتند، همه کارها توسط آرایشگران انجام میشد.