- ارسالیها
- 1,286
- پسندها
- 6,206
- امتیازها
- 24,673
- مدالها
- 1
[ پرهامِ جعفری ]
بچه تر که بودم، می خواستم کل دنیا را جای بهتری برای زندگی کردن بکنم.
نوجوان که شدم، می خواستم حال مدرسه و تمام بچه های مدرسه را بهتر بکنم.
بزرگتر که شدم، می خواستم خانواده ام، یک خانواده ی معقول باشند، مثلا چند تا آدم موفقتر.
جوان تر که شدم، می خواستم حداقل دوستان صمیمیام را خوشحال و راضی نگه دارم.
و اما امروز، فهمیده ام که خودم احتیاج دارد به طور کامل عوض بشود،
معقول باشد و موفقتر،
حالش خوب باشد و خودش را خوشحال نگه دارد.
ای کاش که تربیت ما آدم ها، برعکس بود...