متون و دلنوشته‌ها 00:00

[✧Blue]

تو را که با ریشه‌هایت از من بیرون کشیده اند
دلِ خاکی‌ام چاک چاک است.

 

[✧Blue]

برای آهی که در گلوگاه من مرده است...
کسی هست که شمعی روشن کند؟!​

 

[✧Blue]

مولای سبز پوش!
سوداگر سرزمینِ روح سرگردان من!
شاهد باش که ملامت و طعنه تلخ دشمنانت. مرا به ستوه آورده؛.
و دشنه ی نامردی‌شان قلبم دریده است
مرا ببین و مسلخم را که چگونه جلاد زمان به بند کشیده
مرا و سکوتم را در ابدیتی به نام جهل...

 

[✧Blue]

آن قدر در من ریشه دوانده ای
و در پایت آب دیده ریخته ام
که باغ های جهان
از دامن تو سبز می شوند
آن قدر دنبالت راه رفته ام
که جاده ها هم
عادت کرده اند
به سوی تو بیایند
آن قدر از تو فرار کرده ام
که پلیس ها
در محلِ تمام جنایت های خیابانی
نقش قدم های مرا یافته اند
من و تو با هم
یک جنگل وحشی هستیم
با پلنگ هایی
افتاده به جان هم

 

[✧Blue]

آن چه
از سینه ام بیرون کشیدی
دلم نبود
وطنم بود...

 

[✧Blue]

گُل سرخی
روئیده در نبودنت.
ای که بهاری نداشتی
بگو ماجرا از چه قراراست!...

 

[✧Blue]

اینکه تمام روز دستانش چفت دستانت باشَد و نگاهش قفلِ نگاهت؛
ونیمه های شب بفهمی تمامش یک خیال واهی بیش نبوده؛
《غم انگیزترین حالت است》

 

[✧Blue]

یه چیزایی رو هیچوقت نمیفهمی اینکه چند بار از دلتنگی عکساتو نگاه کردم؛
ویساتو گوش کردم؛
پیاماتو از بالا به پایین تک ب تک خوندم؛
پروفایلتو چک کردم که نکنه عکس جدید بزاریُ من نبینم؛
اما خب دست خودم نیس خنگم دیگه هی یادم میره که بلاکم=)

 

[✧Blue]

الان تو اون قسمت از زندگیمم
که بجز خوابیدن هیچی حالمو خوب نمیکنه حتی خودت:)​

 

[✧Blue]

ولی جدا از این حرفا چقدر دلم میخواست الان دوتایی کنارِ اتیش؛
وسط یہ جنگل؛
سرم رو سینت؛
دستات لای موهام بود؛
اهنگ مورد علاقمون رو تکرار!
#آیدا_اسفندیاری