تفسیر شعر یک:
نکتۀ نغزی که در نگاه اول در این رباعی جلب توجه میکند این است که در آن، رابطه میان روح و جسم در لحظۀ مرگ باژگون توصیف شده است، یعنی برعکس آنچه همیشه گفته میشود که روح از جسم جدا میشود، بیان شده است که جسم از روح جدا خواهد شد، و بهنوعی در قالب تصویرپردازیای شاعرانه، روح قائم به جسم معرفی شده، یا لااقل از تعبیر کنایی و هجوآمیز شاعر اینگونه میتوان برداشت کرد. باید توجه کرد که خیام در بسیاری مواضع، از تصویرپردازیهایی کنایی و طنزآمیز استفاده میکند که آنها را ضرورتاً نمیتوان بازنمایندۀ عقاید و اندیشههایی نظاممند فلسفی او دانست.
آنچه که مایۀ آگاهی و خودآگاهی شخص در مدت حیات است، روح و روان...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.