در این صورت همیشه از چیزایی شروع میکنم که مقدار زیادی کاکائو و شکلات داشته باشن... شیرکاکائو... بستنی شکلاتی... نوتلا یا هرچی که بتونم بغضِ خونه کردهی توی گلومو باهاش فرو ببرم...
شاید قهوه بخورم که تلخیش مانع ریزش اشکام بشه!
شاید بتونم برای چند دقیقه هم که شده حواسمو پرت کنم تا مدام از خودم نپرسم:«چرا رفت؟»...«چی کم داشته که رفته»...«چرا نموند» و این داستانا...