متفرقه اجتماعی نویسی در ادبیات ایران

[HAKIMEH.MZ]

«بررسی اجتماعی نویسی در ادبیات ایران» موضوع نشستی بود كه چندی پیش از سوی باشگاه نویسندگان وهنرمندان برگزار شد. محمدرضا بایرامی كه از او «پل معلق» را در حوزه ادبیات پایداری خوانده ایم، اداره جلسه را بر عهده داشت. بلقیس سلیمانی (منتقد ادبی)، محمدرضا گودرزی (داستان نویس) و رضا نجفی (منتقد ادبی) به اظهارنظر در این باره پرداختند.
▪ محمدرضا بایرامی: به نظر می رسد در سال های اخیر اگر نگوییم اجتماعی نویسی در ادبیات ایران جایگاهش را از دست داده، می توانیم بگوییم كه كمرنگ شده، بویژه در چندسال اخیر كه داستان نویسان ما اغلب درگیر فضاهایی هستند كه با دنیای واقعی ارتباط چندانی ندارد. البته این خود یك معلول است و می توان از زوایای مختلف به این موضوع نگاه كرد.
▪ بلقیس سلیمانی: من ابتدا تلاش...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[HAKIMEH.MZ]

ما به عنوان یك انسان سیاسی نمی توانیم از این حوزه بگریزیم. به تعبیر نظریه پردازان ما زمانی به شدت سیاسی هستیم كه می گوییم سیاسی نیستیم. در جامعه مدرن به چالش كشیدن فرهنگ مسلط و گفتمان غالب، سیاسی است. پس هیچ متنی گریز از ایدئولوژی ندارد و هیچ نویسنده ای نیست كه بتواند بگوید من فراتر از ایدئولوژی می نویسم. كسی كه اجتماعی نویسی است، نوع خاصی از ایدئولوژی را منعكس می كند. كسی هم كه اجتماعی نویسی نمی كند در واقع اجتماعی نویسی می كند چون نوع خاصی از ایدئولوژی را تعقیب كرده است.
مسأله دیگر این است كه از «حوزه عمومی نوشتن» سلطه زیادی می خواهد. شما در مقام یك نویسنده باید انسان، جامعه و روابط اجتماعی را بنویسید. اجتماعی نویسی در واقع، انعكاس هستی اجتماعی آن جامعه است. مسأله به قدری...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.