خب بهش میگم تقصیر از من بود که روت زیادی حساب کرده بودم و فکر میکردم شعور داری و آدمی. اما انگار اشتباه کردم.
بعدشم دیگه باهاش مثل سابق نمیشم:
یعنی نه بهش اعتماد میکنم،
نه فرصت جبران میدم،
نه عاشقش میشم،
نه میذارم دوباره از همون راه (عشق) بهم صدمه بزنه.
چون متاسفانه آدمی هستم که هیچی یادم نمیره و وقتی از یکی بدم اومد دیگه واقعا بدم میاد