دیگه خیلی سخت اعتماد میکنیم، به حرفایی که گوشامون میشنوه، به احساساتمون، حتی به جفت چشمامون.
خیلی از ما حالا تنهایی رو انتخاب میکنیم، چون یه روزی یکی بهمون ثابت کرده «هیچ چیزی از هیچکس بعید نیست.. »
آدم بیدلیل یک آهنگ رو دوبار گوش نمیکنه
بیدلیل دوبار به چشمای هیچکسی نگاه نمیکنه
بیدلیل به یک نفر دو بار فرصت نمیده
هیچ تکراری بیدلیل تبدیل به تکرار نمیشه ...!!!
میدونی اگه درِ یخچال رو باز بذاری چی میشه؟
وقتی در یخچالو باز بذاری،علاوه بر خودش،میخواد هوای اتاق رو هم خنک کنه.
چون کارش اینه؛ولی نمیتونه و نهایت موتورش از کار میفته.
قصهی ماهم درست مثل یخچاله.
میخوایم به همه خوبی کنیم،میخوایم همرو خوشحال نگه داریم،که باعث میشه حواسمون از خودمون پرت شه،
و خودمونو دیگه یادمون میره.
آخرشم قلبمون مثل موتور یخچال از کار میفته، و ذرهای اهمیت به خودمون ندادیم.
همیشه آدم هایی که جواب در آستین دارند
برایم عجیب بودند
نه که بلد نباشم من هم جواب بدهم، نه!
اما من بیشتر اوقات حرف را
آنقدر مزه مزه می کنم تا اصلا
بحث تمام می شود
آدمِ روبرو میرود
و من هنوز دارم با خودم کلنجار میروم
که چرا سکوت کردم وقتی می توانستم
جواب دندان شکنی بدهم!
اما با گذر زمان فهمیدم
آدم هایی که هیچ مرزی ندارند
می توانند در لحظه جواب دندان شکن بدهند
آدم هایی که به هیچ چیز جز به خیال خودشان
برنده شدن در بحث فکر نمی کنند!
و دیگر برایم عجیب نبود اگر آدمی را میدیدم
که می تواند هرچه دلش می خواهد بگوید
و طوری رفتار کند که انگار حق تمام قد با اوست!
دیگر برایم عجیب نبود چون فهمیدم
برنده ی حقیقی در بحث آدمیست
که می تواند با تنها یک جمله بحث را تمام کند
اما چیزی جلودارش می شود...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
گاهی ما همدیگه رو از دست میدیم تا خودمون رو پیدا کنیم
گاهی ما فقدان رو تجربه میکنیم تا قدر بودن ها رو بدونیم
گاهی ما شکست عاطفی میخوریم تا معنای واقعی دوست داشتن و دوست داشته شدن رو درک کنیم
ولی زندگی همینه...
و ما هر روز و تا همیشه یاد میگیریم و پخته تر میشیم و ورژن با تجربه تری از ما متولد میشه که توان بالاتری برای رویارویی با ناشناخته ها داره...