سلام به زهرای هم‌دم، مامان پروانه‌ها، و نارنگی خوردنی
یه شخصی که اسمش با ی شروع میشه (هرچند یکم دیر) ولی الان اومده سراغ شکار پروانه‌ها
اگه بخوایم از دالان بگیم؛ حرف زیاد هست!
اولاً باید بگم شروع خیلی خاصی داشتی؛ مثل بقیه رمان‌ها نبود.
یه چیز کاملاً خاص و منحصر به فرد خودت
از همون لحظه‌ی اولی که دالان رو خوندم متوجه شدم که با یه رمان خوب و نویسنده‌ی خوب ( که از قضا کوشیک هم هست^^) طرفم
ایده‌ی رمانت جدید و به دور از کلیشه‌هاست
شخصیت‌هات همه پردازش خوبی دارن؛ انگار میشه لمسشون کرد.
به جرعت می‌تونم بگم توصیفاتت بی‌نظیرن
وقتی پست اولت رو می‌خوندم حس می‌کردم یکی از پروانه‌هاییم که تو یه دالان غریب گیر افتادم
اما بیشتر از همه؛...
