تفسیر شعر غزل شماره 109 دیوان خواجه حافظ شیرازی | شرح و تفسیر

[FakhTeh]

-بسم‌الله-

غزل شماره 109 دیوان خواجه حافظ شیرازی | شرح و تفسیر

شاعر : شمس الدین محمد حافظ شیرازی
کتاب : دیوان اشعار
قالب شعر : غزل

آدرس شعر : غزل شماره 109 دیوان خواجه حافظ شیرازی
دیوان حافظ شیرازی
​

 

[FakhTeh]

متن کامل ابیات غزل شماره 109 دیوان خواجه حافظ شیرازی
ابیات 1 الی 7
1) دیریست که دلدار پیامی نفرستاد / ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
2) صد نامه فرستادم و آن شاهِ سواران / پیکی ندوانید و سلامی نفرستاد
3) سویِ منِ وحشی صفتِ عقل رمیده / آهو روشی کبکِ خرامی نفرستاد
4) دانست که خواهد شدنم مرغِ دل از دست / وز آن خطِ چون سلسله دامی نفرستاد
5) فریاد که آن ساقیِ شکّر لبِ سرمست / دانست که مخمورم و جامی نفرستاد
6) چندانکه زدم لافِ کرامات و مقامات / هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد
7) حافظ به ادب باش که واخواست نباشد / گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد​

 

[FakhTeh]

بیت اول
دیریست که دلدار پیامی نفرستاد / ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
خیلی وقت است که دلدار خبری برایمان نفرستاده ، نه یک کلام چیز نوشت و نه سلامی فرستاد . خلاصه مدت زمانی است که برای ما نه کلامی و نه پیامی و نه سلامی می فرستد .

بیت دوم
صد نامه فرستادم و آن شاهِ سواران / پیکی ندوانید و سلامی نفرستاد
من صد نامه فرستادم در حالیکه آن شاه سواران حتی یک پیک برای من نفرستاد یعنی یک خبر هم نفرستاد . خلاصه به نامۀ من توجه نکرد و مقید نشد که برایم جوابی بفرستد .

بیت سوم
سویِ منِ وحشی صفتِ عقل رمیده / آهو روشی کبکِ خرامی نفرستاد
دلبر آهو رفتار که از دلدادگان می رمد ، قاصدِ کبک پویه و تیز گامی نزدِ منِ عاشقِ بیابان نورد خِرد گم کرده نفرستاد ( شرح دکتر...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.