گفتمان‌آزاد گفتمان چالش گفت و گوی تاریخی | سری دوم

[MAHSHID SHAKIBAEI]

درود به کسانی که توی چالش گفت و گوی تاریخی شرکت کردن و ممنون ازشون.
خب شما اینجا قراره درمورد تاریخ ادبیات ایران صحبت کنیم.
نظرتون درمورد تاریخ ادبیاتمون چیه؟
لطفا در طی گفت و گو قوانین رو رعایت کنید.
تا یکشنبه وقت برای گفت و گو هست.
*در سری‌های بعد، موضوعاتی که قراره درموردشون بحث کنید تغییر می‌کنند‌.


Kiyara Sharifi
ZahraRezai
D Alef;
MAHSHID SHAKIBAEI
امینِ مدالخور ​

 

[KiyaraSh]

خب همونطور که همه می‌دونیم ایران ما تاریخ ادبیات غنی و هزاران ساله‌ای داره. قبل اسلام ادبیات ایران به سروده‌های اوستا در حدود هزار سال پیش از میلاد برمی‌گرده و این سروده‌ها که بخشی از سنت شفاهی ایرانیان باستان بوده‌ و چون اون زمان رسم‌الخطی هنوز وجود نداشته، این سروده‌ها سینه به سینه منتقل شده و بعدها بخش‌های کتاب اوستا رو در دوران ساسانی پدیدآوردن. کم‌کم با گذر زمان ادبیات ایران پیشرفت کرده و با نفوذ اندیشه مانوی در سرزمین پهناورمون و هنرگرایی، نوعی ادبیات شعرگونه مانوی به زبان‌های پارتی، پارسی میانه و سغدی در ایران پدید اومد. در آثار بدست اومده از واحه تورفان در کشور چین آثار پارسی فراوانی کشف شده که به این مقوله برمی‌گرده. کلا در دوران ساسانی نگارش بهبود پیدا کرد و آثار فقهی و دینی و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[KiyaraSh]

ادبیات فارسی پس از اسلام هم تاریخی هزار و صد ساله داره. شعر فارسی و نثر فارسی دو گونه اصلی در ادب فارسی هستن و برخی کتاب‌های قدیمی در موضوع‌های غیرادبی مثل تاریخ، مناجات و علوم گوناگون نیز دارای ارزش ادبی هستن و با گذشت زمان در زمره آثار کلاسیک ادبیات فارسی جای گرفتن.
همونطور که می‌دونیم آوازه‌ی برخی شاعران و نویسندگان ایرانی از مرزهای کشورمون فراتر رفته و شاعران و نویسندگانی همچون فردوسی، سعدی، حافظ شیرازی، مولوی، خیام و نظامی شهرتی جهانی دارن. در میان چهره‌های شناخته شده ادبیات معاصر پارسی در جهان هم می‌توان به صادق هدایت(که تو ایران هم خیلی معروفه و طرفدارای زیادی داره از جمله خودم)،...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[KiyaraSh]

درکل بنظرم تاریخ ادبیاتمون چیزی هست که با تمام وجود می‌تونیم بهش افتخار کنیم. شعرا، ادبیان و نویسندگان بزرگی که داریم، نه تنها آثارشون بلکه گاهی خودشون هم اسطوره بودن و سایر نویسندگان هم‌دوره و هم‌عصر خودشون متونی از زندگینامه‌شون برامون به جا گذاشتن (مثل مولوی) که می‌تونیم به عمق و ژرف تفکر خاصشون پی ببریم که کلا به دنیا با یه چشم دیگه نگاه می‌کردن.
آثارشون هم جزء چیزایی که چه تو ایران و چه از کشورمون طرفداران زیادی داره و طوری که گاهی اوقات کشورایی ادعا کردن که شعرا و اشعارشون مال کشور خودشونه(نمونه‌ش ترکیه که ممکنه خیلی‌ها از غیرایرانی‌ها مولانا را به اونجا بشناسن). درکل ادبیات ایران چیزیه که باید ازش صیانت کنیم چون از گنجینه‌های ملی محسوب میشه و صدالبته از افتخارات سرزمینمون.

 

[KiyaraSh]

آدم وقتی میشینه اشعار این ادبیان بزرگ رو می‌خونه گاهی اوقات سر یه بیت میتونه بی‌نهایت برداشت داشته باشه و بی‌نهایت تفسیر. هرکسی با دل خودش اشعار رو درک میکنه و گاهی اوقات حتی تفسیرهای متفاوت از اشعار حافظ و مولانا دیدیم. درمورد متون ادبی هم چیزایی به انسان یاد میده که الان جز ایده‌آل‌های فرهنگ درست و شایدم انسانیته. مثل گلستان سعدی که قطعا حرف‌های زیادی برای گفتن داره.

 

[MAHSHID SHAKIBAEI]

آدم وقتی میشینه اشعار این ادبیان بزرگ رو می‌خونه گاهی اوقات سر یه بیت میتونه بی‌نهایت برداشت داشته باشه و بی‌نهایت تفسیر. هرکسی با دل خودش اشعار رو درک میکنه و گاهی اوقات حتی تفسیرهای متفاوت از اشعار حافظ و مولانا دیدیم. درمورد متون ادبی هم چیزایی به انسان یاد میده که الان جز ایده‌آل‌های فرهنگ درست و شایدم انسانیته. مثل گلستان سعدی که قطعا حرف‌های زیادی برای گفتن داره.

قبول دارم واقعا
یه اثری هم که خیلی فوق‌العاده‌ست، شاهنامه‌‌ست. درواقع بعضی وقتا به این فکر میکنم که چطور میشه آدم یه همچین چیزی که انقدر پرباره بنویسه.

 

[MAHSHID SHAKIBAEI]

قدیمی‌ترین نسخه‌ی شاهنامه هم الان در موزه‌ی فلورنس ایتالیاست و اونطور که فردانیوز و خبرگزاری فارس نوشتن، گویا پیه مونتزه، ایران‌شناس معروف ایتالیایی و استاد زبان و ادبیات فارسی، شاهنامه رو توی موزه‌ی فلورنس دیده که به عنوان ترجمه‌ی قرآن گذاشتنش.

 

[KiyaraSh]

قبول دارم واقعا
یه اثری هم که خیلی فوق‌العاده‌ست، شاهنامه‌‌ست. درواقع بعضی وقتا به این فکر میکنم که چطور میشه آدم یه همچین چیزی که انقدر پرباره بنویسه.

ذهن پربار آثار پربار رقم میزنه

 

[KiyaraSh]

قدیمی‌ترین نسخه‌ی شاهنامه هم الان در موزه‌ی فلورنس ایتالیاست و اونطور که فردانیوز و خبرگزاری فارس نوشتن، گویا پیه مونتزه، ایران‌شناس معروف ایتالیایی و استاد زبان و ادبیات فارسی، شاهنامه رو توی موزه‌ی فلورنس دیده که به عنوان ترجمه‌ی قرآن گذاشتنش.

ترجمه‌ی قرآن؟ توروخدااا منو از دست اینا نجات بدین
شاهنامه یه شاهکااره ادبیه که ربطی به دین و دیانت نداره و شامل افسانه‌های ایرانیه که خیلی از داستاناش که به زبان ساده برگردونده شده رو قطعا تو کتابای مختلف یا کتب درسی‌مون خوندیم

 

[MAHSHID SHAKIBAEI]

ترجمه‌ی قرآن؟ توروخدااا منو از دست اینا نجات بدین
شاهنامه یه شاهکااره ادبیه که ربطی به دین و دیانت نداره و شامل افسانه‌های ایرانیه که خیلی از داستاناش که به زبان ساده برگردونده شده رو قطعا تو کتابای مختلف یا کتب درسی‌مون خوندیم

متاسفانه :/ ولی همون پروفسور گمونم آگاهشون کرده.
البته خیلی خوندیم ازش
ولی یه چیزی که من خیلی ازش ناراحتم، اینه که چرا توی کتاب‌های درسیمون کم گفتن از تاریخ ادبیاتمون
یعنی خیلی تو کتاب ادبیاتم دیدم که اومدن داستان‌های خدا و امام حسین و این‌ها رو حالا به صورت شعر گذاشتن درصورتی که ما از شاهنامه تا دبستان بیشتر نداشتیم درصورتی که الان هم بهش نیاز داریم
یا از داستان‌های گلستان و بوستان خیلی کمه توی کتابا