در سال ۸۱-۱۹۸۰ دکتر جفری و همکارانش از دانشگاه مینه سوتا از ۲۰۰۰ نفر که در شهر مینیاپولیس زندگی می‌کردند، نظرسنجی کردند. با توجه به افرادی که از آن‌ها سؤال کردند، ۷۲ درصد از زنان رژیمی و ۴۴ درصد از مردان هرگز اضافه وزن نداشتند. این یافته در بسیاری از مطالعات دیگر تکرار شده است. یعنی بسیاری از افراد به ویژه زنان، به اشتباه خود را چاق می‌دانند و از هر دو زن که اضافه وزن ندارند، حداقل یک نفر رژیم غذایی را امتحان کرده است. محبوبیت رژیم غذایی توسط عوامل متعددی تقویت می‌شود، اولین عامل بیزاری از چاقی است. این نگرش در سنین بسیار پایین ایجاد می‌شود.
کودکان دبستانی در یک مطالعه، بیزاری شدیدتری نسبت به داشتن اضافه...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
رژیم گیرندگان و افراد غیر رژیم، به طور یکسان دشواری کاهش وزن را با مفهومی به نام “اراده” توضیح می دهند. رژیم‌های موفق آن را دارند و رژیم‌های شکست خورده آن را ندارند. این ایده به عنوان توضیحی برای عدم کاهش وزن آنقدر محبوب است که مشاورانی که برنامه‌های کاهش وزن را برای افراد تجویز می‌کنند متحیر می‌شوند، عصبانی می‌شوند یا دست‌کم از این کار کنار می‌روند. وقتی که شخصی به وزنش برمی‌گردد، محققان به مدت طولانی با این سوال که چه چیزی منجر به رژیم ناموفق می‌شود؟
در ابتدا آن‌ها تفاوت‌های موفقیت و شکست را از نظر شخصیت، روان رنجوری و بسیاری از ساختارهای روانشناختی دیگر توضیح دادند. اکنون می‌دانیم که تفاوت بین موفقیت و شکست را نمی‌توان تنها با یک پدیده توضیح داد...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
شما به خود یاد می‌دهید که به نشانه‌های گرسنگی، هم پیام‌های اجازه می‌دهید، پاسخ ندهد. بنابراین هنگامی که افراد به طور موقت یا برای همیشه رژیم غذایی خود را زیر پا می‌گذارند، در معرض خطر پرخوری مجدد قرار می‌گیرند. همچنین، همانطور که ما رژیم می‌گیریم، بدن ما خاموش می‌شود، برای زنده ماندن با انرژی کمتر تنظیم می‌شود و سرعت متابولیسم ما، سرعت مصرف انرژی کاهش می‌یابد.
هر چه بیشتر وزن کم کنیم به غذای کمتری نیاز داریم و در وزن کمتر ممکن است مجبور شویم حداقل کمی کمتر از زمانی که وزن بیشتری داشتیم به خوردن ادامه دهیم. همچنین کاهش قابل توجه وزن منجر به بی‌حالی می‌شود که سرعت متابولیسم را بیشتر کند میکند. بنابراین در پایان یک رژیم، لزوما...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
اثرات روانشناختی و همچنین فیزیولوژیکی کاهش شدید مصرف غذا توسط Ancel Keys در یک سری آزمایش‌های نقل‌شده بر روی افراد جوان سالم بدون سابقه مشکلات وزنی به خوبی ثبت شده است. آن‌ها به عنوان جایگزینی برای وظایف نظامی در طول جنگ کره در این آزمایش‌ها شرکت کردند. مردان در طول سه ماه اول آزمایش به طور معمول غذا خوردند در حالی که الگوهای غذایی و شخصیت آن‌ها مورد مطالعه قرار گرفت.
سپس آن‌ها را تحت رژیم‌های غذایی سخت قرار دادند که در آن غذای معمولی آن‌ها برای مدت سه ماه به نصف کاهش یافت. پس از آن، آن‌ها یک دوره توانبخشی سه ماهه را پشت سر گذاشتند که در آنجا دوباره با خوردن مقادیر معمولی غذا...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
به گفته روانشناس جین واربل، درگیری‌های داخلی وحشتناکی که در نتیجه محدودیت غذایی ایجاد می‌شود، منبع استرس مداوم است. همه کسانی که رژیم می‌گیرند در مقیاس‌های بی قراری عاطفی امتیاز بالاتری نسبت به افراد غیر رژیمی می‌گیرند و به احتمال زیاد عملکرد ذهنی ضعیفی از خود نشان می‌دهند.
رژیم گرفتن همچنین احساس ما را نسبت به بدنمان تغییر می‌دهد. در آزمایش کیز، اشاره شد که مردانی که هیچ نگرانی قبلی در مورد ظاهر و وزن خود نداشتند، تغییراتی را در نحوه درک بدن خود تجربه کردند، به طور متناقضی چند نفر از مردان از احساس اضافه وزن شکایت داشتند. حتی اگر وزن کم کرده بودند و شروع به ارزیابی‌های انتقادی از شکل و اندازه بدن خود را...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
در حالی که افراد غیر رژیمی طبق انتظار رفتار کردند، بستنی کمی بعد از یک میلک شیک و حتی بستنی کمی بعد از دو بار خوردن میلک شیک خوردند اما رژیم گیرندگان در واقع اکثر بستنی‌ها را بعد از بیشترین وعده اولیه (۲ میلک شیک) خوردند. به گفته این روانشناس، تأثیر میلک شیک این بود که عزم رژیم گیرندگان را تضعیف کند و آن‌ها را موقتا از عهد پرهیز خود رها کرد. روانشناسان می‌گویند که بعد از میلک شیک، فرد رژیم گیرنده به جای ناراحتی از شکستن رژیم غذایی، در زیاده خواهی این امر اصرار می‌ورزد.
در نتیجه اگر ادامه رژیم دیگر امکان پذیر نباشد، افراد رژیمی از این موقعیت حداکثر استفاده را میکند. این فرآیند فکری اغوا کننده، تله‌ای است که در انتظار همه رژیم گیرندگان است. پس از تسلیم شدن به یک...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
