متفرقه موسیقی رمانتیک

[MONTE CRISTO]

یکی دیگر از مهم‌ترین مشخصات موسیقی رمانتیک، وحدت و پیوستگی در کل قطعه‌است که به وسیله تکنیک تغییر و انتقال تمی و به کار بردن آن در تمام مومان‌ها و مکان‌های مختلف اثر به دست می‌آید. لیست در تمام پوئم‌سمفونی‌هایش از این تکنیک جدید استفاده کرده‌است، بدین صورت که یک تم مشخص به صورت اصلی یا اشکال مختلف و تغییر یافته ش به منظور ایجاد وحدت و یکپارچگی در اکثر مومان‌ها یا که یکی از ویژگی‌های موسیقی رمانتیک است بعدها تأثیرات فراوانی در لایت موتیف واگنر به جای گذاشت.[۱۱] از دیگر دستاوردهای رمانتیک بسط و گسترش هارمونی (آزادی بیشتر در به‌کارگیری کروماتیسم و دیسونانس‌ها) و رنگ‌آمیزی ارکستری و توجه به سونوریته‌های جدید است. هارمونی‌های کروماتیک، محسوس‌های کروماتیک، مدولاسیون‌های درو، تونالیته‌های مبهم،...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

همان گونه که گفته شد، حدود سال ۱۸۰۰ بود که اغلب فرم‌های کلاسیک، مانند سونات، سمفونی، کوارتت و واریاسیون و غیره اهمیت خود را از دست دادند و آهنگسازان بیشتر به تصنیف قطعات کوتاه و مستقل پیانویی و هم چنین لید پرداختند. در واقع این دو فرم موسیقایی از مهم‌ترین ویژگی‌های دوره رمانتیک به‌شمار می‌آیند. (تاریخ موسیقی، اثر لوست مارتیروسیان، ترجمه سیروس کرباسی) قطعات کوتاه پیانویی در کل به دو دسته تقسیم می‌شوند: الف) قطعات ورتئوزیته که توسط شوپن در سالن‌ها و لیست در کنسرت‌ها (اولین بار در کنسرت رم اجرا شد) ارائه شدند. ب) قطعات لیریک عنوان دار که هر یک بیانگر حالت به خصوصی یا ایده توصیفی اند و در مجموع یا به صورت جداگانه، دارای اسامی هستند. این قطعات به چند دسته تقسیم می‌شوند. ۱- موسیقی رقص، نمونه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

آهنگسازان

آهنگسازان قرن نوزدهم به صورت زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:

• سال‌های ۱۸۱۰ تا ۱۸۳۰ (دورهٔ پیشارمانتیک): شپر، روسینی، اواخر بتهوون، شوبرت، کارل ماریا فون وبر، هوفمان
• سال‌های ۱۸۳۰ تا ۱۸۵۵ (دورهٔ رمانتیک): شومان، مندلسون، برلیوز، شوپن، لیست، بلینی، دونیتسِتی.
• سال‌های ۱۸۵۵ تا ۱۸۹۰ (عظمت رمانتیک): اواخر لیست، برامس، واگنر، بروکنر، هوگو ولف، جوزپه وردی، آهنگسازان ملی.
• سال‌های ۱۸۹۰ تا ۱۹۱۰ (نسل تریستان): اواخر برامس، کلود دبوسی، مالر، ریشارد اشتراوس، موریس راول، مکتب وریسم.[۱۲]

 

[MONTE CRISTO]

موسیقی‌دانان بزرگ دورهٔ رمانتیک

جواکینو روسینی
جوزپه وردی
لودویگ فان بتهوون
گائتانو دونیزتی
کارل ماریا فون وبر
فرانتس شوبرت
روبرت شومان
هکتور برلیوز
یوهانس برامس
یوهان اشتراوس (پسر)
فردریک شوپن
فلیکس مندلسون
فرانتس لیست
ریشارد واگنر
ژرژ بیزه
آنتون بروکنر
نیکلای ریمسکی-کورساکف
پیوتر ایلیچ چایکوفسکی
سرگئی راخمانینف
کامی سن-سانس

در این دوره آهنگسازان دیگری نیز درخشیدند که شاید بیشتر به‌عنوان نوازندگان بزرگ شناخته شوند، مانند نیکولو پاگانینی و پابلو دو ساراساته (هردو از بزرگ‌ترین نوازندگان ویولن) یا کلارا شومان (نوازنده ی پیانو)

منبع: ویکی پدیا