آموزشی هنر نویسندگی چیست؟

[Mers~]

از آنچه می‌دانی ننویس​

از چه می‌نویسی؟ از آنچه بارها تجربه‌اش کردی؟ آیا نوشته‌هایت باعث می‌شوند از فضای همیشگی‌ات فاصله بگیری؟ آیا با هر بار قلم به دست گرفتن غافلگیر می‌شوی؟ آیا نوشتن تو را از تله‌ی روزمرگی بیرون می‌کشد؟

می‌گویی نوشتن برایت تکراری شده و همین سبب شده اشتیاق اولیه‌ات نسبت به نوشتن را از دست بدهی. هر بار که روبه‌روی کاغذ می‌نشینی به جای آن که از خلق جهانی تازه به هیجان بیفتی، از سر بی‌حوصلگی آه می‌کشی و اغلب به بهانه‌ی نداشتن ایده‌ای تازه، از نوشتن فرار می‌کنی.

چگونه به نوشتن نگاه می‌کنی؟ و چقدر به نوشتن فرصت می‌دهی تا دیدت نسبت به جهان را تغییر دهد؟ اگر به نوشتن علاقه‌مندی چرا حتا فکر به شروع نوشتن تو را می‌آزارد؟

همین حالا از خودت بپرس که نویسندگی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Mers~]

خلق جهانی که نیست​

تو یک نویسنده‌ای؛ یک کاوشگر، شخصی که روحیه‌ی کنجکاوانه‌اش هرگز راضی نمی‌شود. توریستی هستی که مدام در سفر است؛ وقتی به زیباترین جای جهان می‌رسی، یا وقتی پست‌ترین جای جهان را با قدم‌هایت طی می‌کنی، چیزی جز شگفتی نمی‌بینی. می‌دانی که قرار نیست متوقف شوی، کوله‌ات را هرگز بر زمین نمی‌گذاری، فقط به هر جای جدیدی که پا می‌گذاری، آن را از کلمات تازه‌ پر می‌کنی. کلماتی که توشه‌ی ادامه‌ی راهت خواهند بود.

هر تصویری که به چشمت می‌آید، هر بویی که به مشامت می‌خورد، هر بافت نویی که لمس می‌کنی، هر آهنگ جدیدی که گوش‌هایت را نوازش می‌کند و هر مزه‌ی بدیعی که می‌چشی تو را به نوشتن وامی‌دارد. تو به واسطه‌ی نویسنده بودن، همزمان در چند جهان زندگی می‌کنی، و هر بار که با...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Mers~]

تنها راهی که می‌توانی به مدد آن جهانت را گسترش دهی این است که چیزی بشوی فراسوی خودت. -کالوم مک کن​

از واژگانی که در قلبت داری توری بساز و با آن، بزرگ‌ترین رؤیایت را شکار کن. هر روز بذر عطش شکار رؤیاهای بیشتر و بزرگ‌تر را در قلبت بپروران، و هر بار که با کاغذ سفیدی مواجه می‌شوی قلمت را با ایمان بیشتری به رقص درآور. بنویس و با هر نوشته‌ای که خلق می‌کنی، بخشی از خودت را ابراز کن و همواره با پرسیدن سؤال‌هایی خلاقانه از آفرینش نوشته‌های بی‌روح و کلیشه‌ای اعلام برائت کن.

همین حالا دست‌به‌کار شو و روی کاغذ دنبال رسیدن به پاسخ این پرسش راه بیفت: امروز چطور با نوشتن از روزمرگی فاصله بگیرم تا برای چند دقیقه هم که شده زیست متفاوتی را تجربه کنم؟



نویسنده: پگاه جهانگیرنژاد