متون و دلنوشته‌ها خودم / آنچه از دل آمد

[.Mobina.]

***
کاش زمانی که کنارم بودی...
برایت صدقه می‌دادم.
چشم‌نزن به گردنت می‌انداختم.
شاید چشمانِ شور دیگران، سبب اتمام رابطه‌ی ما شد.
کاش بیشتر حواسم بود.​

 

[.Mobina.]

***
اگر چشمانت را به من می‌دادی...
قطعاً آن‌ها را پرستش می‌کردم.
تو عبادگاه من بودی.
قتل‌گاهم شدی.
قاتل!​

 

[.Mobina.]

***
خدایا تو فقط بگو چکار کنم؟
چکار کنم که برگردد؟
او هنوزم در خاطرم است.
خواب‌هایش، هنوزم مهمان‌های شبانه‌ام هستند.
عاشقی بد دردی‌ست...​

 

[.Mobina.]

***
شاید باهات دعوا کنم.
شاید برات خودم رو لوس کنم.
شایدم بچه بشم.
می‌دونی؟
من امشب بخاطرت اشک ریختم.​

 

[.Mobina.]

***
چشم‌هایت همچون شبانگاه هست‌.
پرستش شب، درون آن‌ها نهفته‌ست.
ستارگان آن پراکنده در قلبم ریشه زده‌اند.
این‌بار، ابرها دامنم را گرفته‌اند.
خدایا! دلباختم.​

 

[.Mobina.]

***
یک گاهی با خودم میگم:
- چقدر ما آدما بهم ضربه می‌زنیم.
من خنجر رفیقم رو چشیدم.
کسی که باورش داشتم.
دیگه از یک پسر چه توقع؟​

 

[.Mobina.]

***
چرا انقدر خودمون رو اذیت می‌کنیم؟
بعضی آدما لیاقت ندارن.
ارزش ما بیشتر از این‌هاست.
قدر خودتون رو بدونید.
هیچ‌وقت خود واقعیتون رو زیر سوال نبرید.​

 

[.Mobina.]

***
باران نم‌نم می‌بارید.
صدای رعد و برق مرا یاد تو می‌انداخت.
خنده‌هایت را به خاطر دارم.
تمام قشنگی جهان، تو بودی.
چه سخت است که دیگر زیر باران‌ها ندارمت.​

 

[.Mobina.]

***
شاید تو رفتی و ولم کردی.
شاید دیگه ندارمت.
شاید برای همیشه تموم شدم.
شاید...
ولی ارزش خودم رو پیدا کردم.
​

 

[.Mobina.]

***
مامان؟
می‌دونستی دخترت به زور زنده‌ست؟
می‌دونستی اگر به خاطر تو نبود، الآن اینجا نبودم؟
مامانی!
من به خاطر اینکه اشکات نریزه، نمُردم.
معذرت می‌خوام.​