مباحث متفرقه آشنایی با «جنبش رمانتیک» در ادبیات

[Armita.sh]

کلمه‌ی «رمانتیک» در دنیای امروز، تصوراتی درباره‌ی عشق و احساسات عاشقانه را به ذهن ما می آورد، اما واژه‌ی «رمانتیسیسم» معنای بسیار گسترده‌تری دارد. این مفهوم به طیفی از تحولات در هنر، ادبیات، موسیقی و فلسفه اشاره می کند که در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم اتفاق افتاد. هنرمندان «رمانتیک»، خودشان از این کلمه استفاده نمی کردند و این اصطلاح مدتی بعد—در اواسط قرن نوزدهم—برای اشاره به آن ها به کار رفت.

«ژان ژاک روسو» در سال 1762 در کتاب «قرارداد اجتماعی» نوشت: «انسان، آزاد زاده شده اما همه جا در بند است.» در طول دوران «رمانتیک»، تحولات بزرگی در جامعه‌ در حال رقم خوردن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

انقلاب فرانسه​

وقتی صحبت از اشعار «رمانتیک» می شود، معمولا نام شاعرانی مشخص به ذهن می آید: «ویلیام بلِیک»، «ویلیام وُردزوُرث»، «ساموئل تیلور کولِریج»، «لُرد بایرون»، «پِرسی بیش شِلی»، و «جان کیتس». این نویسندگان، باوری درونی داشتند مبنی بر این که «برگزیده» شده‌اند تا در زمانه‌ی پرتلاطم و در حال دگرگونیِ خود، نقش یک راهنما را برای سایر انسان ها ایفا کنند.

این دوران، سرشار بود از رویارویی ها و جدال های خشونت‌آمیز، و شورش های خونین در بخش هایی از اروپا و سراسر جهان. حکومت بریتانیا که از ناآرامی ها در طول «کانال مانش» آگاهی داشت، نگران بود که شورش هایی مشابه در خاک کشور شکل بگیرد. نخستین شاعران «رمانتیک» به حمایت از «انقلاب...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

قدرت تخیل​

هنرمندان «رمانتیک» بر قدرت التیام‌بخش تخیل تأکید داشتند، چون معتقد بودند که تخیل می تواند انسان ها را قادر سازد که از محدوده‌ی مشکلات و شرایط حاکم بر زندگی‌شان فراتر بروند. آن ها باور داشتند که استعدادهای خلاقانه‌شان می توانست جهان چندپاره‌ی آن دوران را تغییر و تصویری منسجم را از آن شکل دهد، و همچنین انسان ها را از نظر معنوی دوباره بیدار کند. «پِرسی شِلی» در مقاله‌ای با نام «دفاع از شعر» در سال 1821، به تجمید از جایگاه شاعران پرداخت و آن ها را «قانون‌گذارانِ به رسمیت شناخته نشده‌ی جهان» نامید.

 

[Armita.sh]

طردشدگان و ستم‌دیدگان​

«وُردزوُرث» دل خوشی از «نخبه‌گراییِ» موجود در میان شاعران پیشین نداشت—شاعرانی که زبان کاملا رسمی و موضوعات مورد نظرشان، برای مردم عادی نه قابل درک بود و نه قابل همذات‌پنداری. او معتقد بود که شعر باید «دموکراتیک» و مردمی باشد و به زبانی نوشته شود که مردم عادی از آن استفاده می کنند. به همین دلیل، «وردزورث» تلاش کرد تا صدای افرادی باشد که توسط جامعه به حاشیه رانده شده یا مورد ستم قرار گرفته بودند: تهیدستان روستایی، سربازان از خدمت برگشته، روسپی ها، افراد با مشکلات روانی، و کودکان.

«ویلیام بلیک» نگرشی رادیکال را نسبت به موضوعات سیاسی اتخاذ کرده بود، و در اشعار خود به شکل پیوسته به مسائل اجتماعی می پرداخت و از نگرانی ها و دغدغه هایش در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

کودکان، طبیعت، و «سابلایم»​

هنرمندان «رمانتیک» اعتقاد داشتند برای ایجاد تحول در دنیا و «بازسازیِ» آن، باید از نقطه‌نظری کودکانه به مسائل نگریست. آن ها معتقد بودند کودکان، منحصربه‌فرد هستند چون هنوز معصومیت و بی گناهی خود را از دست نداده‌اند و احساسی از نزدیکی و خویشاوندی نسبت به طبیعت را در وجود خود دارند. هنرمندان «رمانتیک» از محیط پیرامون الهام می گرفتند و سایرین را نیز تشویق می کردند که پا به قلمروهای جدید—چه واقعی و چه استعاری—بگذارند. آن ها در آثار خود، جهان را با ظرفیت ها و احتمالاتِ بی نهایت و نامحدود به تصویر می کشیدند.

یکی از ایده های اصلی در «شعر رمانتیک»، مفهوم «سابلایم» (Sublime) است. این واژه برای اشاره به احساسات و عواطفی به کار می...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

نسل دوم​

«بلیک»، «وردزورث» و «کولریج» نخستین نسل از «رمانتیک ها» به شمار می آمدند، و آثار خود را با تأثیرپذیری از دوران جنگ خلق کردند. با این وجود، «وردزورث» با گذشت زمان، هرچه بیشتر به نگرشی محافظه‌کارانه روی آورد—تا جایی که نسل دوم «رمانتیک ها»، از جمله «بایرون»، «شِلی» و «کیتس»، احساس می کردند که او آرمان هایش را به نهاد قدرت «فروخته» است.

اگرچه هنرمندان «رمانتیک» بر اهمیت فردیت تأکید داشتند، اما به ترویجِ احساسی از تعهد نسبت به نوع بشر نیز می پرداختند. «بایرون» در نزاع های مربوط به ملی‌گرایی در ایتالیا و همچنین آزادسازی یونان از «حکومت عثمانی» حضوری فعال داشت. او که به خاطر ماجراجویی های جنسی، بدهی ها و رسوایی های...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

زنان شاعر​

بانوان نیز در رشد و گسترش «جنبش رمانتیک» نقش ایفا کردند اما راهکارهای آن ها برای بیان باورهایشان، معمولا با ظرافت بیشتر و جنجال های کمتر همراه بود. «دوروثی وُردزوُرث» علاوه بر نوشتن شعر، یادداشت ها و سفرنامه هایی را خلق کرد که بدون تردید برای برادرش، «ویلیام وُردزوُرث»، الهام‌بخش بود.

در این دوران، زنان به شکل کلی برای خلق اثر هنری با موانع زیادی روبه‌رو بودند؛ آن ها اما دست از خلق اثر نکشیدند و موفق شدند از دغدغه ها و نگرانی هایشان سخن بگویند. هنرمندانی همچون «مری آلکاک»، «مری رابینسون» و «فلیشا هِمِنز» در آثار خود به موضوعاتی مانند رنج های کارگران، شکاف بزرگ میان زندگی ثروتمندان و تهیدستان پرداختند.

 

[Armita.sh]

ادبیات گوتیک​

واکنش نسبت به «عصر روشنگری»، در ظهورِ پدیده‌ای به نام «رمان گوتیک» نمود پیدا کرد. یکی از محبوب‌ترین و پردرآمدترین رمان‌نویسان در قرن هجدهم، بانویی انگلیسی به نام «آن رَدکلیف» بود که داستان هایش، به جایگاهی ویژه در میان زنان طبقه‌ی متوسط دست یافته بود—زنانی که با محدودیت های زیادی مواجه بودند و از خواندن درباره‌ی قهرمانان زن که به ماجراجویی در قلمروهای جدید با مناظر حیرت‌انگیز می رفتند، لذت می بردند. به خاطر تأثیر انکارنشدنی «آن ردکلیف» بر شاعران رمانتیک، «جان کیتس» او را «مادر ردکلیف» لقب داد.

«مری شِلی» در سال 1818، عناصر واقع‌گرایانه، «گوتیک» و «رمانتیک» را در هم آمیخت و شاهکار خود، کتاب...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

«قهرمانِ بایرونی»​

«رمانتیسیسم» استانداردها و الگوهای ادبی مشخصی را به وجود آورد. «بایرون» در شعری روایی و بلند به نام «سفر چایلد هارولد» به توصیف سرگشتگی های مردی جوان می پردازد که از پوچی و بی معنایی زندگی خود خسته شده است. «قهرمانِ بایرونی» که کاراکتری سودازده، پریشان، عصیانگر، تنها و بی سرزمین است، توانست با نسلی از مخاطبین ارتباط برقرار کند و به یک الگوی شخصیتیِ ماندگار تبدیل شود.

«بایرون» پس از ابتلا به نوعی از تب، در سال 1824 و در جوانی از دنیا رفت، و همین موضوع به جذابیت و شهرت او دامن زد. اندکی بعد، نسخه هایی چندوجهی و محبوب از «قهرمان بایرونی» در رمان ها ارائه شد؛ به عنوان نمونه، «هیث‌کلیف» در کتاب «بلندی های...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.