مباحث متفرقه رئالیسم جادویی چیست؟

[ANAM CARA]

رئالیسم جادویی یکی از محبوب‌ترین مکتب‌های ادبی است که در قرن بیستم از میراث اسطیری، افسانه‌ها و داستان‌های خیال‌انگیز و فراواقع‌گرایانه جوانه زد. رئالیسم و جادو، دو مفهومی که ظاهرا تناسبی با هم ندارند، به هم پیوستند تا جنبشی نو در ادبیات جهان آغاز شود؛ جنبشی که می‌کوشید راه خود را برای برآشوبیدن بر ظلم‌، دیکتاتوری، استعمار و واپسماندگی فرهنگی، از ادبیات آغاز کند. اساسی‌ترین ویژگی رئالیسم جادویی را شکستن مرز بین خیال و واقعیت خوانده‌اند. در این یادداشت به معرفی اجمالی مکتب رئالیسم جادویی، نویسندگان برجسته و برخی آثار ارزشمند این مکتب مهم ادبی پرداخته‌ایم.

 

[ANAM CARA]

طلیعه‌ی رئالیسم جادویی
عنوان رئالیسم جادویی را اولین بار فرانتس روه نویسنده و منتقد آلمانی در سال ۱۹۲۵ برای سبک خاصی از نقاشی به‌ کار برد. این نقاشی‌ها بر نویسندگان بزرگی همچون ماسیمو بونتمپلی ایتالیایی تاثیر گذاشت. بونتمپلی را می‌توان نخستین نویسنده‌ی مکتب رئالیسم جادویی دانست. او بر این عقیده بود که ادبیات می‌تواند وسیله‌ای برای ایجاد آگاهی جمعی با «گشودن دیدگاه‌های افسانه‌ای و جادویی جدید در واقعیت» باشد. بونتمپلی با همراهی کورتسیو مالاپارته در سال ۱۹۲۶ مجله‌ی ۹۰۰ را منتشر کرد تا ایده‌های او در بین دیگر نویسندگان اروپایی مطرح شود. بونتمپلی نقشی اساسی در آشنایی نویسندگان اروپایی و حتا اسپانیایی‌تبار با رئالیسم جادویی داشت. آرتورو اوسلار پیتری یکی از این نویسندگان است. داستان‌های...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ANAM CARA]

ویژگی‌های مکتب رئالیسم جادویی چیست؟
مگی آن باورز درباره‌ی ویژگی منحصربه‌فرد رئالیسم جادویی این‌گونه می‌گوید: «ویژگی رئالیسم جادویی که باعث می‌شود این شیوه‌ی روایت به‌کرات استفاده شود، همانا کیفیت تخطی‌گر و براندازانه‌ی ذاتی‌اش است. این ویژگی است که موجب شده بسیاری از نویسندگان پسااستعمارگرا، فمینیست و میان‌فرهنگی از آن به عنوان ابزار بیان ایده‌هایشان استفاده کنند.». فارغ از این ویژگی بنیادین، داستان‌های رئالیسم جادویی خصوصیات مشترکی دارند که به مهم‌ترین آن‌ها اشاره‌ای کوتاه خواهیم کرد:

 

[ANAM CARA]

اتفاق‌ها و عناصر خارق عادت
به‌ بازی گرفتن عناصر اعجاب‌آور و خارق‌العاده اولین ویژگی داستان‌های رئالیسم جادویی است. این رخدادها به گونه‌ای در بافت داستان حل می‌شوند که خواننده حس می‌کند با اتفاقی عادی و روزمره در جهان داستان مواجه شده است. در دنیای جذاب و هیجان‌انگیز این مکتب یک انسان می‌تواند پرواز کند بی‌آن‌که در آن جهان تعجب انگیزد؛ خیال کاملا در واقعیت حل شده و این دو به هم آمیخته‌اند.

 

[ANAM CARA]

دنیای واقعی
اگر چه مایه‌ی اصلی رئالیسم جادویی عناصر و رخدادهای فراطبیعی است، اما تمامی این ویژگی‌ها در جهانی واقعی اتفاق می‌افتد. نویسندگان خود جهان جدیدی را خارج از آن‌چه خوانندگان در زندگی روزمره‌ی خویش می‌بینند، برنمی‌سازند. در رئالیسم جادویی شخصیت‌های داستانی انسان‌هایی هستند که مانند دیگران در شهرهای واقعی، زیر همین آسمان زندگی می‌کنند، اما برخی وجوه فراطبیعی آن‌ها را از شخصیت‌های داستان‌های واقع‌گرایانه متفاوت می‌کند. مهم جای دادن این ویژگی‌های متمایز در دنیایی واقعی است که نیاز به نبوغ و تخصصی ویژه دارد. شخصیت‌های رمان صد سال تنهایی اثر گابریل گارسیا مارکز از بهترین نمونه‌ها برای بازشناسی کاراکترهای داستانی رئالیسم جادویی هستند.

 

[ANAM CARA]

دوگانگی
رئالیسم جادویی عرصه‌ی آمیختگی و بستر هم‌زیستی عرصه‌های متضاد واقعیت است. همان‌گونه که خیال و واقعیت با ظرافتی دل‌نشین به هم می‌آمیزند، زیست مدرن و زندگی قدیمی و سنتی به هم می‌پیوندند؛ عشق و نفرت گره می‌خورند؛ شهری و روستایی، شرقی و غربی، مطلوب و ناپسند در کنار هم قرار می‌گیرند، جایی که مرزها دیگر قوت پیشین را ندارند.

 

[ANAM CARA]

اسطوره
اسطوره یکی از مهم‌ترین منابع الهام نویسندگان رئالیسم جادویی است. فرهنگ‌های گوناگون سرشار از اسطوره‌های جذابی هستند که سینه به سینه نقل شده و حافظه‌ی جمعی مردمان سرزمین‌های مختلف را انباشته‌اند. اسطوره‌‌ها منابعی سرشار و پر از رویدادهای خارق‌العاده و شگفت‌انگیز‌ند. در اسطوره می‌توان انتظار هر چیزی را داشت بی‌آن‌که تعجب انگیزد. گاهی گنجاندن اسطوره‌ها در داستان، حربه‌ای برای بیان نقد سیاسی است که نویسندگان آمریکای لاتین از این امکان بهره‌های بسیار برده‌اند.

 

[ANAM CARA]

نقد اجتماعی و سیاسی
رئالیسم جادویی تنها بستری برای خیال و خرق عادت نیست. بسیاری از نویسندگان این مکتب پیوند خود را با جامعه حفظ کرده و از این فرصت جذاب برای بازگو کردن درد مردم بهره برده‌اند. در بسیاری از موارد معضلات اجتماعی خود محرک اصلی برای نوشتن رمان‌ها و داستان‌های کوتاه رئالیسم جادویی بوده است. این ویژگی در نویسندگان آمریکای لاتین به حد اعلای خود رسیده است. نویسندگان این سرزمین محدودیت‌های عجیب خود را به فرصتی برای داستان‌پردازی تبدیل کردند و سعی کردند در بافت رمزآمیز داستان‌های خود مشی حکام دیکتاتورشان را به بوته‌ی نقد بگذارند. برخی علت رشد این مکتب را در آمریکای لاتین، فراهم‌ آوردن فرصتی بی‌نظیر برای نقد غیرمستقیم قدرت می‌دانند؛ داستان قدیمی خلاقیتی که از محدودیت فرصت...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ANAM CARA]

زمان
زمان یکی از عناصر مهم در مکتب رئالیسم جادویی است. زمان در این مکتب می‌تواند با زمان خطی معمول متفاوت باشد و شخصیت‌ها می‌توانند در طول آن سفر کنند. زمان زنجیری بر دستان نویسندگان رئالیسم جادویی نیست و تابعی از ذهن آن‌هاست.

 

[ANAM CARA]

بورخس و شکوفایی رئالیسم جادویی
خورخه لوئیس بورخس نویسنده و شاعر آرژانتینی، یکی از مهم‌ترین داستان‌نویسان قرن بیستم میلادی و به عقیده‌ی برخی آغازگر جنبش رئالیسم جادویی در ادبیات است. او که هیچ‌گاه رمان ننوشت، با داستان‌های کوتاه منحصربه‌فردش جایگاهی ویژه در ادبیات جهان پیدا کرد. بورخس از کودکی به کتابخانه‌ی پدرش که گنجینه‌ای سرشار از ادبیات جهان بود، دسترسی داشت. آشنایی او با ادبیات جهان، غنایی ویژه به داستان‌های او بخشیده است. فلسفه، اسطوره، رویا و مفاهیم غامض و بنیادین در داستان‌های بورخس به هم آمیخته و مجموعه‌ای بی‌بدیل ساخته‌اند. بسیاری از نویسندگان تاثیرگذار در دنیای ادبیات از داستان‌های بورخس تاثیر پذیرفته‌اند. او نقشی یگانه در روشن‌کردن مسیری داشت که به شکوفایی مکتب رئالیسم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.