آموزشی‌ شعرکده ویژگی های شعر نیمایی

[Kalŏn]

تعریف شعر نیمایی

شعر نیمایی سبکی از شعر معاصر فارسی است که نخستین نمونه شعر نو در ادبیات فارسی بوده و برآمده از نظریه ادبی نیما یوشیج شاعر معاصر ایرانی است. تحولی که نیما انجام داد در دو حوزه فرم و محتوای شعر کلاسیک فارسی بود. با انتشار شعر افسانه نیما مانیفست شعر نو را مطرح کرد که تفاوت بزرگ محتوایی با شعر سنتی ایران داشت.​

 

[Kalŏn]

ویژگی های شعر نیمایی
۱- قالب شعر : قادر ابداعی نیما را که می توان قالب آزاد یا نیمایی خواند، درقالب های تکامل یافته ی شعر اخوان می توان جست.

اشعار نیما را از لحاظ قالب به سه دسته تقسیم می کنند:

الف) قالب سنتی مانند رباعیات، مثنوی و قطعات او

ب) قالب نیمه سنتی: ای شب، محبس، خارکن

ج ) نیمایی: مهتاب ، داروگ، درشب سرد زمستان

۲- وزن شعر: وزن شعر نیما عروضی است. با این تفاوت که با عدم تساوی طولی مصراعها مواجهیم.

۳- قافیه شعر: قافیه در شعر او همانند اشعار کلاسیک وسنتی قدیم نیست. لذا «نیما هرجا احساس می کند از نظر آوایی و معنایی به وجود قافیه نیازهست، آن راا به کار می برد.»

۴- بند، واحد شعر : اشعار نیما از چند بند تشکیل می شود که گاه با قافیه ها این بندها به هم گره می خورند ...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kalŏn]

۶- طبیعت گرایی در شعر نیما: با رجوع به اشعار نیما نخستین عنصری که بیش از همه جلب نظر می کند، طبیعت و مظاهر آن است.به همین سبب شعر نیما در حکم آیینه ای است که تمام عناصر و پدیده های زندگی شمالی در آن تجلی می یابد. و درآن به قول استاد شفیعی کدکنی:«صبغه اقلیمی یا رنگ محلی» را می توان احساس کرد.

۷- جامعه گرایی نیما: نیما شاعر متعهد و مسئولیت پذیری است. اشعار او صحت مدعای فوق را تایید می‌کند. «شعر نیما شعری است متعهدانه و ملتزم. در اشعار او نوعی رسالت و مسئولیت اجتماعی و سیاسی در قبال مردم و درد و رنج های آنان به چشم می‌خورد . ازاین نظر نیما الگوی بسیاری از شاعران معاصر است.»

۸- زبان شعر نیما: زبان او در بعضی اشعار با توجه به این که از الفاظی چون لمیدن و قاپیدن استفاده می کند،...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kalŏn]

- زبان سمبلیک و نمادین نیما: از آنجا که اشعار نیما دربردارنده انواع نماد مبتکرانه و ابداعی است،فهم دقیق و درست اشعار او منوط به درک و دریافت نمادهای آنهاست. او با توسل به زبان سمبلیک وبیانی رمزی، موضوعات اجتماعی و سیاسی عصر خود را بیان می کند و مورد انتقاد قرار می دهد. «نیما نخستین کسی است که در شعرفارسی، بیان سمبلیک را به معنای واقعی و تعریف شده ی آن به کار بسته است.»

۱۲- رویکرد روایی و داستان گونگی: زبان شعرنیما علاوه بر رمزی و تمثیلی بودن با روایت و نقالی همراه است. «نیما در مسیر تکوین زبان شعری خویش به ترکیبی از بیان کنایی، سمبلیک، وصفی و روایی دست یافت.» لذا نیما در سروده هایش به ادبیات نمایشی و دراماتیک توجه می کند.

۱۳- باستانگرایی درشعر نیما: همانگونه که در پیشانی این...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kalŏn]

- آفرینش واژه ها و ترکیبات نو: شاعر نکته یاب و نوبینی مانند نیما از آنجا که در شعر به دنبال نوجویی است، طبعاً برای بیان دقیق و عمیق مقصود خود تلاش می کند که واژه ها و ترکیباتی نو خلق کند. از این رو در سروده های او با واژه های جدید و خوش تراشی نظیر بیمارناک، خنده ناک، نازک آرا، دوزخ آرا موجه می شویم که در این باره دکتر حقوقی در کتاب شعر زمان ما ۵(نیما یوشیج) به طور دقیق و مشبع به آن پرداخته است.

۱۷- کاربرد تکرار در قالب مصرع آرایی و بندآرایی: در تعداد چشمگیری از اشعار نیما یک مصراع یا یک بند، در آغاز و انجام شعر تکرار می شود که این شگر ، حالتی دوار و گردنده به شعرها می دهد.شعرهایی مانند: آی آدمها، تو را من چشم در راهم، در شب سرد زمستانی ، هنگام که گریه می دهد ساز.

۱۸- هنجار...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.