تفسیر شعر تفسیر رباعی شماره ۲ سعدی

[نــیــل]

عشاق به درگهت اسیرند بیا
بدخویی تو بر تو نگیرند بیا
هرجور و جفا که کرده‌ای معذوری
زان پیش که عذرت نپذیرند بیا​

 

[نــیــل]

عشاق به درگهت اسیرند بیا
بدخویی تو بر تو نگیرند بیا

عاشقان در پیشگاه تو گرفتار شده‌اند، بیا
از بدی تو گله نکرده و آن را به پای تو نخواهند نوشت، بیا


​

 

[نــیــل]

هر جور و جفا که کرده‌ای معذوری
زان پیش که عذرت نپذیرند بیا

هر خطایی که مرتکب شدی و ما را آزرده خاطر کردی، می‌بخشیم
قبل از این که دیگر عذر و پوزشت را قبول نکنند، بیا​