عشق تلفیقی از تلخ و شیرینه...
با اینکه مزۀ خوبی نمیشه اما به یاد موندنی حتی اگر با یادش اوق بزنی...
عشقی که به سرانجام برسه یه حسی داره و عشقی هم که نرسه یه حسی...
ولی خیلی جذابه..
حتی بی تابی هاش، اشک شبانه اش، حتی سکوت روزانه اش...
من به شخصه عشق رو باور دارم هر چند که قبول دارم نا خالصی هم موجود است...
اما من با اینکه در خفا عاشقم ولی لذت میبرم...
من عشق واقعی رو دوست می دارم...
و حالا چقدر عالی میشه اگر طرفت هم عاشقت باشه...