معبودا
هرزمان تمام درها وپنجره ها برویم بسته شد
درافکار که بیرحمانه منو اسیر کردن وگریبانگیر
برشلاقهایی که از حوادث وادمهایی که بر مسند قضاوت تکیه زدن بر روحم فرود آمد
بر زبانهایی که ناجوانمردانه گفتند وگفتند
در دنیایی که بی رحمانه شکستند وزخمی کردند
تو بودی ...
همیشه در کنارم
همیشه همدمم
همیشه یاورم
ومن همیشه وهمیشه شرمنده ی تو ومهربانی وبخششت
هستم ، عاشقتم که چقدر عاشقانه بنده هاتو دوست داری