شعرکده ** غمکده **

[قند]

كل صباح لا يشرق صوتك فيه ليل منفي كئيب
يصير فيه الاسبوع سبعة قرون.

هر صبحی که صدای تو در آن طلوع نکند، شبی تبعیدی و اندوه‌ناک است که هفته در آن هفت قرن می‌شود.

✽ غادة السمان |

 

[قند]

او خیلی زیباست، از نگاه کردن به او خسته نمی شوی.
هیچوقت نگران این نیستی که نکند او از تو باهوش تر باشد
میدانی که هست.
او بامزه است بدون اینکه کوچک ترین بدجنسی ای بکند.
من عاشقشم
من خیلی خوش شانسم که عاشقشم.

✽ جان گرین |

 

[قند]

من که سال‌ها پیش از آمدنم به این دنیا خود را در او احساس می‌کردم، در روح او، جان او و خون او بودم، در رگ‌هایش جریان داشتم و در نگاهش همیشه نشانی از من وجود داشت.

✽ عباس معروفی |

 

[قند]

مث ِبرفائی تو
تازه آبم که بشن برفا و عریون بشه کوه
مث ِ اون قله مغرور ِبلندی
که به ابرای سیاهی و بادای ِبدی می‌خندی...
من بهارم تو زمین
من زمین ام تو درخت
من درختم تو باهار
ناز انگشتای بارون ِ تو باغ ام میکنه
میون جنگل ها تاق ام میکنه...

✽ احمد شاملو |

 

[قند]

باور کن اگر بمیرم استخوان‌هایم، خاکسترم، جسدم، کفنم، تو را دوست خواهند داشت...

✽ غلامحسین ساعدی |

 

[قند]

المشكلةُ إننا نبحثُ عمّن نشيخُ معهُ،
لكنّ السرَّ يكمنُ في ايجادِ من يُبقيكَ طفلًا.

مشكل اينجاست:
ما در جست و جوىِ كسى هستيم
كه با او پير شويم!
اما راز در اين است كه
كسى باشد تا تو را
همچنان كودک* نگه دارد...

 

[قند]

او را فشرده بودم
در هاله ی حریق
می خواستم بگویم
اما شگفت را
انبوه سایه گستر مژگانش
چون ریشه های پرده ی ابریشم
جاری شدند از بُن تاریکی
در امتداد آن کشاله ی طولانی طلب
و آن تشنج، آن تشنج مرگ آلود
تا انتهای گمشده ی من..!

✽ فروغ فرخزاد |

 

[قند]

اگر به کسی به اندازهٔ کافی فکر کنی، حتماً دوباره او را خواهی دید.

✽ هاروکی‌موراکامی |

 

[قند]

چنان دل بسته ام کردی که من با چشم خود دیدم؛
خودم می رفتم اما سایه ام با من نمی آمد...

✽ ابراهیم خطیبی |

 

[قند]

تو را دوست دارم
آن‌سان که هرگز کسی را دوست نداشته‌ام و دوست نخواهم داشت. تو یگانه هستی و خواهی ماند بی هیچ قیاسی با دیگری.
این حس چیزی است آمیخته و عمیق. چیزی که تمامِ ذراتم را دربرمی‌گیرد. تمام امیال‌ام را ارضاء می‌کند و تمام غرورهایم را نوازش...
این را حس می‌کنی ؟
گر چه تن‌هایمان دور هستند، اما روح‌هایمان همدیگر را لمس می‌کنند...

✽ گوستاو فلوبر |