متون و دلنوشته‌ها ۩فَلسَــفــانِـہ اَز دِلــ۩

[Mélomanie]

انسان در کجا ریشه دارد؟
در اندیشه؟
ظلمات جستجوی ما کجاست؟
ما مامور ساخت چه محصولی هستیم؟
نیمه شب
در تاریکی اتاق به این موضوع فکر میکنم
و در چند متری خانه
مادری مهربان
در دهان قاتلی فالگیر که چهارده ماه بیشتر ندارد
پستانک می چپاند...​

 

[Mélomanie]

کسی از حال کسی آگه نیست!
حالی نیست!
گاهی در آیینه به خود می گوییم:
حیف از بُز
آدمی
مالی نیست...!​

 

[Mélomanie]

تو سکوت می کنی
و فریاد زمانم را نمی شنوی.
یک روز
من سکوت خواهم کرد،
و تو آن روز برای اولین بار
مفهوم دیر شدن را خواهی فهمید...!​

 

[Mélomanie]

از هیکل استخوانی ام
روی تخت
بودایی می سازم
و ذهنم را تا انتهای ظلمانی ترین منظومه ها
به دنبال خدا می فرستم
و دعا می کنم:
خدایا!
گربه یی برسان،
تا این همه کلاف را کلافه کند!​

 

[Mélomanie]

چه مهمانان بي دردسري هستند مردگان
نه به دستي ظرفي را چرك مي كنند
نه به حرفي دلي را آلوده
تنها به شمعي قانعند
و اندكي سكوت...​

 

[Mélomanie]

نیم ساعت پیش،
خدا را دیدم قوز کرده با پالتوی مشکی بلندش
سرفه کنان در حیاط از کنار دو سرو سیاه گذشت
و رو به ایوانی که من ایستاده بودم آمد،
آواز که خواند تازه فهمیدم،
پدرم را با او اشتباهی گرفته ام !​

 

[Mélomanie]

ما چيستيم؟!
جز ملکلولهاي فعال ذهن زمين،
که خاطرات کهکشان ها را
مغشوش ميکند!​

 

[Mélomanie]

کهکشانها کو زمینم؟
زمین کو وطنم؟
وطن کو خانه ام؟
خانه کو مادرم؟
مادر کو کبوترانم؟
من گم شدم در تو یا تو گم شدی در من، ای زمان؟​

 

[Mélomanie]

می کوشم غــــم هایم را غـــرق کنم اما
بی شرف ها یاد گرفته اند شــنا کنند …!​

 

[Mélomanie]

ساکت، چون درخت سیب!
گسترده، چون مزرعه ی یونجه!
و بارور، چون خوشه ی بلوط!
به جز خداوند،
چه کسی شایسته ی پرستیده شدن از طرف من خواهد بود؟!​