آنگاه زنی ک کودکی در آغوش داشت گفت:
با ما از فرزندان سخن بگو
و او گفت:
فرزندان شما ، فرزندان شما نیستند
آنها ب واسطه شما میآیند ، اما نع از شما ،
و با آنکه از شما هستند ، از آنِ شما نیستند.
آنها دختران و پسرانِ خواهشی هستند کع زندگی به خویش دارد!!
شما میتواند مهر خود را به آنها بدهید ، اما نه اندیشههای خود را....زیرا ک آنها اندیشه های خود را دارند!
شما میتوانید تنِ آنها را در خانه نگه دارید ، اما نه روحشان را
زیرا ک روحِ آنها در خانه فرداست...ک شما را ب آن راهی نیست
حتی در خواب!
شما میتوانید بکوشید تا مانندِ آنها باشید
اما مکوشید تا آنهارا مانند خود سازید!
...زیرا ک زندگی واپس نمیرود و در بندِ دیروز نمیماند!
شما کمانی هستید ک فرزندتان مانند تیرِ...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.