متون و دلنوشته‌ها @@طـعم گــــس دلتنــگی@@

[negin javadi]

کاش باران بگیرد …

کاش باران بگیرد و شیشه بخار کند…

و من همه ی دلتنگیهایم را رویش “ها” کنم…

و با گوشه ی آستینم همه را یکباره پاک کنم … و خلاص…

 

[negin javadi]

نمی دانی که چه قدر دلم برایت تنگ است
تک تک روزها را پشت سر می گذارم
کارهایم را به انجام می رسانم
آن گاه که باید لبخند، می زنم
حتی گاه قهقهه می زنم
ولی از ته قلب تنهای تنها هستم

 

[negin javadi]

کتاب سرنوشت برای هر کسی چیزی نوشت

نوبت به ما که رسید قلم افتاد…

دیگر هیچ ننوشت!

خط تیره گذاشت و گفت:

تو باش اسیر سرنوشت…

 

[negin javadi]

پروردگارا

به من بیاموز در این فرصت حیاتم

آهی نکشم برای کسانی که دلم را شکستند

 

[negin javadi]

کجاست چراغی که
بر شب های تنهاییم بتابد
و کو دستِ پر باورِ گرمی که
گونه هایم را پاک کند
من با شیونِ نازکِ گلی می گریم
من دلم می گیرد از حیاتِ بی باوری که
احساس را نمی شناسد...
در ساده ترین نوعِ دل گرفتگی من دلم می گیرد
از بیداری ی هر شبِ دختری تنها
که در سکوت در نیمه ی گمشده ی خویش گم می شود
ودر آغوشِ نجیبِ خاطره هایش می میرد
بی آنکه زندگی را بوسیده باشد.

 

[negin javadi]

روزی می‌ رسد
که دیگر جایی نیست
تا از خودت به آن فرار کنی
چمدانت را باز می‌ کنی
کنار یکی از همین دیوارها
اتراق می‌ کنی
کنار یکی از همین رنج های کهنه
یکی از همین زخم های قدیمی
می‌ نشینی و
پایت را در رودخانه‌ ای می‌ کنی
که سال هاست از تو گذشته،
رودخانه‌ ي بی خانه‌ ای
که دیگر هرگز رود نمی‌ شود
و رودی که هرگز دیگر تکرار...

 

[negin javadi]

برایش نوشتم
با من حرف بزن
این که نباشی، نبینمت، نبویمت
دوای دردهایمان نیست
گاهی این نبودن ها
خلاهایی را در آدمی به جای می گذارد
که یک عمر تاوانش را خواهیم داد
باور کن دست خودم نیست
من به ندیدنت، نبودنت
عادت نمی کنم
برایش نوشتم
با من حرف بزن
رها کردن دست هایت کار من نیست

 

[negin javadi]

تنهـایـم ...
این روزها... بیشتر از قبل ، حال همه را می پُرسم
سنگ صبور غم هایشان می شوم
اشک های ماسیده روی گونه هایشان را پاک می کنم
اما ... یک نفــر پیدا نمی شود
که دست زیر چانه ام بگذارد
سرم را بالا بیاورد و بگوید
حالا تـــــــو برایم بگو ...

 

[negin javadi]

آدم هـا می آینـد….
زنـدگی می کننـد
می میـرنـد و می رونـد …
امـا فـاجعـه ی زنـدگی ِ تــو
آن هـنگـام آغـاز می شـود
کـه آدمی می رود امــا نـمی میـرد!
مـی مـــانــد
و نبـودنـش در بـودن ِ تـو
چنـان تـه نـشیـن می شـود
کـه تـــو می میـری ،
در حالـی کـه زنــده ای …

 

[negin javadi]

این پاییز،چقدر پاییز است !
دلم گرفته ..
نیستی و هستم هنوز
بی جان و بی رمق ..
خسته از روزهایِ تکراری
فرسوده ام در شب هایِ بی روزن
سیاهیِ مطلق ..
انصاف نیست
اینگونه که نیستی
پاییز هم
دق می کند چه برسد به من !