چهقدر بد که گاهی آدمها، خیلی دیر متوجهی مناسبتهای خاص که متعلق به آدمهای دوستداشتنیای چون شماست، میشوند...
از همان ابتدا، تا به حال که دارم برایتان مینویسم؛ جز خلقوخویی نکو، خوشصحبتی و شیرینسخنی هیچ از جانبتان ندیدهام و خرسندم که گوشهای از قلبم، نامِ نازنینتان را نگاه داشته و کلام لبریز از مهر و عطوفتتان از ذهنم خارج نشده است.
بیشک هیچگاه صبر و حوصلهتان را هنگام صحبت و احترام و ادبی که هیچگاه از کلامتان برون نرفته، از خاطرم نخواهد رفت؛ چرا که آدمهای خوب را هر چه هم که کنی، ماندگار خواهند شد.
نازنینِ بهمنماهی، صمیمانه این روز رو تبریک میگم، امیدوارم دلتون همواره لبریز از آرامش و لـبتون خندان...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.